Nana

In de loop van de tijd probeerde ik al eens vaker een nana te haken maar erg succesvol was dat niet. Het idee bleef echter wel altijd in m'n achterhoofd rondzingen, want de kleurrijke beelden van de franse kunstenares Niki de Saint Phalle zijn enorm inspirerend. Onlangs vond ik toevallig een patroon voor het haken van zo'n nana en daarmee heb ik een nieuwe poging gedaan.

De nana moet vrij vast gehaakt worden om haar stevig te kunnen opvullen en vorm te geven. Ik gebruikte een haaknaald 3 en wat restjes katoen. Hoewel de handleiding een paar foutjes bevat is deze in het algemeen prima te volgen. Soms is het wel wat gepriegel en vooral het vullen van de handen en voeten is lastig. Het eindresultaat is een mollige, vrolijke nana van 27 cm lang. Ik vind haar erg leuk en zal er misschien binnenkort nog wel een paar maken.

Onderstaand enkele beelden van Niki de Saint Phalle en voor wie geïnteresseerd is: o.a. hier vind je meer informatie over haar.

Kerstmarkt

Eigenlijk hadden we met elkaar afgesproken om nooit meer met onze handgemaakte spulletjes op een markt te gaan staan. Meestal weegt de uiteindelijke opbrengst van de verkoop en de werving van deelnemers voor workshops en cursussen niet op tegen de tijdsinvestering, de kosten en de blaren op onze voeten.
Enkele weken terug echter vroeg een vriendin of we een kraam met haar wilden delen op een klein kerstmarktje, gepland op een sfeervolle plek rond een molen in de buurt. Zij had het niet eerder gedaan en haar enthousiasme trok ons over de streep.
Het marktje was leuk en werd tamelijk druk bezocht. We verkochten in de loop van de middag een paar gehaakte kerstballen en op de valreep de multicolor scottie-dog.  't Was echter ook nogal koud en daar profiteerde vooral de erwtensoep-verkoper van!

De kleur van 2014

Voor 2014 is als kleur van het jaar gekozen voor Radiant Orchid.
Persoonlijk vind ik paars altijd een wat lastige kleur, vooral in combinaties.
Van de website van Pantone neem ik deze tekst over: "Radiant Orchid blooms with confidence and magical warmth that intrigues the eye and sparks the imagination. It is an expressive, creative and embracing purple - one that draws you in with its beguiling charm. A captivating harmony of fuchsia, purple and pink undertones, Radiant Orchid emanates great joy, love and health."

Hieronder het gehele kleurenpalet zoals voorzien wordt voor het komende voorjaar.

Sterren

Voor een kerst-mobile in huis haak ik o.a. ook sterren en sneeuwvlokken. In mijn Pinterest account heb ik een bord aangemaakt, waarop ik een aantal voorbeelden pinde. Deze pins linken (meestal) door naar een site waarop een werkbeschrijving wordt gegeven.
Daarnaast zijn er uiteraard nog veel meer sterren, sneeuwvlokken en andere kerstornamentjes te vinden binnen Pinterest. Volop inspiratie dus, waardoor je voor je het in de gaten hebt uren kunt besteden aan het doorklikken van de ene site naar de andere. 't Is maar goed dat sommige patroontjes zo eenvoudig zijn dat je het haken ervan kunt combineren met een beetje surfen -------.

Nieuwe agenda

 

Een typische eind-november-actie is de aanschaf van een nieuwe agenda. Ondanks de mogelijkheid om de mobiele telefoon daarvoor te gebruiken, blijft bij mij persoonlijk de behoefte aan een papieren exemplaar bestaan.
Ik bewaar alle agenda's (die uit mijn middelbare-schooltijd heb ik ook nog) en soms fungeren die bijna als een soort dagboek. Kaartjes van musea, films of reisjes blijven erin bewaard en ook snel gekrabbelde creatieve ideeën of kleurnummers van wol.
Onmisbaar dus in mijn ogen, zo'n "ouderwets" papieren exemplaar.
Op het worldwideweb deed ik vast wat voorwerk want er is natuurlijk een enorme keuze, van klein tot groot en van eenvoudig tot thematisch. In de zin van het thema spreekt de nibud-agenda me wel aan: grip op tijd, geld en geluk. Zou het echt zo simpel zijn?

 

Enfin, het werd gewoon de HEMA-agenda. Prettig prijsje, leuk en praktisch, met een ringbandje en voldoende schrijfruimte. En verder ook nog een aantal zakjes van karton en plastic om allerlei losse papiertjes in te kunnen stoppen. Zonodig kan de opbergruimte uitgebreid worden met kartonnen fotohoekjes of sticky pockets, ook verkrijgbaar bij de HEMA.
Ik ben benieuwd hoe de agenda er aan het eind van 2014 uit zal zien!

Geen koude oren meer

Sinds mijn kinderjaren heb ik last van gevoelige oren en als gevolg daarvan loop ik in kou of bij een gure wind gemakkelijk een oorontsteking op. Behalve pijnlijk is dat ook van invloed op m´n gehoor en daarom probeer ik dat uiteraard zoveel mogelijk te voorkomen door bijvoorbeeld zo´n hoge colsjaal te dragen.

Laatst zag ik bij een textielsuper een bak vol fleece oorwarmers en dat is absoluut een praktische hulpmiddel bij mijn orenprobleem. Het zit best lekker en biedt bescherming, maar om nou te zeggen mooi? Mwah, niet echt. Omdat bovendien het fleece je haar zo statisch maakt, lag het voor de hand dat er een gehaakt hoesje omheen moest. Met wat restjes katoen van de colsjaal haakte ik vier cirkels en verbond die twee-aan-twee door een strook van halve stokjes. Vervolgens werden de binnen- en de buitenkant aan elkaar gehaakt. Daarbij liet ik wat ruimte open zodat de fleece oorwarmers er in gestopt konden worden en tenslotte sloot ik dit gat. Et voilà - op de foto de transformatie.
Zo af en toe word ik wel eens moe van mezelf. Al met al ben ik nl. ongeveer 3 uur bezig geweest om oorwarmers van 99 eurocent op te leuken, hoewel dat aan de functie helemaal niets toevoegt. Ergens is dat toch een afwijking ------?

De cirkels met "stralen" van de buitenkant komen overigens uit het onderstaande boek.

Kerstballen - tutorial

Nog acht stuks te gaan, dan zijn de 50 ballenbak-ballen die ik kocht allemaal voorzien van een gehaakt omhulsel! Uiteraard moeten ze daarna nog voorzien worden van een ophanglintje en eventueel een dopje of wat kralen. Ik heb echt zin om daar aan te beginnen, want het haken wordt wel wat eentonig en gaat bijna op een "productie-werk" lijken.

Ik heb inmiddels een tutorial gemaakt, die hieronder gepubliceerd wordt.
Enkele opmerkingen vooraf: ik haakte over het algemeen met restjes katoen en naald nr. 3, en daarop is het aantal rondes en meerderingen gebaseerd. Wanneer je een andere draaddikte en/of een dunnere of dikkere naald gebruikt, moet je waarschijnlijk het aantal rondes (en dus de meerderingen) aanpassen! Het haakwerk moet strak om de bal zitten. Ik raad je dan ook aan om tijdens het haken af en toe te testen of en hoe de bal erin past.
Verder is het handig om een steekmarkeerder te gebruiken. Er wordt spiraalsgewijs gehaakt en met de steekmarkeerder kun je het begin van een ronde in de gaten houden.

Impulsaankoop

In het laatste weekend van oktober bezocht ik de crea-beurs die in onze stad gehouden werd. Zoals al min of meer verwacht was het overgrote deel van de stands gericht op liefhebbers van het kaarten-maken en stempelen. Daarnaast was er veel aandacht voor het bakken van taarten, cupcakes en lollypops en alle materialen die daarvoor nodig zijn.
Gelukkig waren er verspreid in de grote hallen ook wat stands aanwezig met wol, katoen en allerlei andere garens, o.a. die van Klazien´s Creatie. Daar kocht ik enkele bollen Lang Mille Colori, een zgn. sokken/kantgaren van een scheerwol en polyamide mengsel (75/25). In een bol van 100 gram zit ongeveer 400 m garen, dat een heel geleidelijk kleurverloop heeft.

Inmiddels ben ik begonnen met het breien van een sjaal (alweer ----). Het is altijd spannend hoe zo'n kleurverloop in de praktijk uitpakt, zeker als ook de breedte van het werk niet constant is. Ik brei in tricotsteek met naalden nr. 3. Het middendeel van de sjaal is zo'n 30 cm breed en de beide kanten eindigen in een punt van 2 cm. Waarschijnlijk ga ik het niet redden met één bol en zal ik een deel van de tweede met hetzelfde kleurnummer nodig hebben!

Kerstballen

Geheel tegen m'n gewoonte in ben ik dit jaar al vroeg bezig met de komende feestdagen. Voor een bij kerst passende aankleding van ons Atelier maken we een hele serie pompoms en gehaakte kerstballen. De bedoeling is om een stalen spiraal "kerstboom" daarmee vol te hangen.

Voor de gehaakte exemplaren is het een mooie manier om zelfs de kleinste restjes katoen en wol te gebruiken. Als "vulling" gebruik ik gewone plastic ballenbakballen want daarmee worden alle ballen perfect rond. Er hoeven lekker geen draadeindjes afgewerkt te worden, die verstop je gewoon onzichtbaar aan de binnenkant.

 

Ik heb een zak met 50 van die balletjes en daarvan heeft inmiddels meer dan de helft een gehaakt omhulsel. Daarnaast haak ik ook nog wat kleinere exemplaren, om witte polystyreen balletjes heen. Als ik het tempo er zo in kan houden, zal het eind van de maand toch zeker klaar kunnen zijn, ruim op tijd dus.

Hexagon dekentje

In de plaatselijke wolwinkel kocht ik aan het eind van de zomer 9 bolletjes Katia degrade sun katoen voor een opruimprijsje. Het was een wat onhandige hoeveelheid en mengeling maar het lange kleurverloop in vrolijke kleurtjes sprak me wel aan en ik kon de bolletjes dus niet laten liggen.
Ik koos voor simpele hexagons, die ik al hakend meteen aan elkaar verbond. Al doende ontstond zo dit dekentje van ongeveer 90 bij 70 cm. Er was niet genoeg garen over voor een wat bredere rand en de lange zijde heb ik puntig gelaten. Aan de korte zijde voegde ik wel halve hexagons in. Al met al ben ik best tevreden met het resultaat!

De tijd vliegt

Zomaar opeens zitten we op de laatste dag van september.
De afgelopen weken zijn voorbij gevlogen en waren meer gevuld dan eigenlijk prettig is. We vierden 9(!) verjaardagen in de familie- en vriendenkring; ik werkte gemiddeld 25% meer dan normaal; stak tijd in de organisatie van het schoolkorfbaltoernooi in onze stad en had een aantal overleggen rond het Atelier. Daarnaast werd natuurlijk de dagelijkse routine hervat met de nieuwe school- en trainingsroosters van de kinders, een beetje praktische hulp aan de ouders en de huishoudelijke klussen. En verder nog tweemaal per week naar de fysio ter verbetering van m'n kniefunctie.
Niks bijzonders dus eigenlijk, al bleef er (te) weinig tijd over voor creatieve bezigheden. Een beetje haken, dat lukt altijd wel maar foto's maken van de resultaten en blogberichtjes schrijven schiet er het eerst bij in.
Eén foto dan, van een colsjaal die ik haakte voor mijn jarige zus E. Volgens hetzelfde patroon als deze, met iets dikker garen en dus een dikkere haaknaald (4,5). Het enigszins taps toelopen van de col bereikte ik door in twee etappes naar haaknaald 3,5 over te gaan. Daardoor wordt de bovenkant net iets smaller en valt de col mooier.

Tapestry haken

Al maanden, sinds ik bij Yarnfreak deze manier van haken zag, stond het op m'n to-do lijstje. Toen dochter M behoefte had aan een beschermhoes voor haar laptop werd dat het project om de techniek van tapestry haken uit te proberen. Bij tapestry haken wordt de niet-gebruikte draad meegevoerd tijdens het haken van vasten en bij het wisselen van kleur draai je de twee draden steeds om elkaar heen. Daardoor verdubbelt de dikte van het haakwerk en dat maakt het uitermate geschikt voor laptop- of telefoonhoesjes, maar ook voor tassen en portemonnees. Bij Jellina-creations en Franciens haakwerk zie je daarvan leuke voorbeelden.
De laptophoes heb ik in rondes gehaakt, waardoor alle lijnen schuin lopen. Zo heeft de middelste strip blokjes van steeds 4 toeren van 4 vasten van dezelfde kleur boven elkaar en die blokjes neigen allemaal naar rechts. Als je heen-en-weer zou haken, dan kun je echte vierkantjes maken. Nadeel daarvan is dat er naden moeten worden afgewerkt, bij het haken in rondes is dat niet nodig. Uiteindelijk hoef je alleen nog wat draadjes weg te stoppen. En: de binnenkant (detail op onderstaande foto) ziet er bijna net zo strak uit als de buitenkant.

Een dag met een koninklijk randje

Superglobe - artists impression door Rudolf Das

Ieder jaar is 5 september een speciale dag: 't is mijn verjaardag en ook die van mijn neef (de oudste kleinzoon van mijn ouders). Zo midden in een week waarin juist iedereen weer in het gareel probeert te komen na een lange vakantieperiode, gaat m'n verjaardag wat stilletjes voorbij. Zowel O. als D. zijn zeer binnenkort ook jarig en later deze maand vieren we dat allemaal gezamenlijk.
Maar vandaag heeft deze datum toch een heel bijzonder tintje! De droom van mijn vader is opgenomen in het Droomboek, dat vanmiddag officieel wordt aangeboden aan de nieuwe koning! Mijn vader (83) is uitgenodigd om daarbij aanwezig te zijn en inmiddels ook benaderd door diverse media. Er verscheen al een artikeltje in de lokale krant en later vandaag volgen nog wat interviews, tijdens de bijeenkomst op Paleis Het Loo.
Begrijpelijkerwijs is mijn vader zowel gevleid als ook een tikje zenuwachtig en gespannen. Pa, als je dit nog leest, geniet ervan en geef de koning als je de kans krijgt je gebruikelijke stevige hand!

Geldzakje

Van de korfbalclub-kantinecommissie kwam het verzoek om een paar geldzakjes. Bij voorkeur in de clubkleuren en model knikkerzak. Dat leek me een fluitje van een cent. In mijn voorraad stofjes zat nog wel wat bruikbaars, o.a. een stevige canvas in zwart met leuke witte vogeltjes en vlinders. Na anderhalf uur en drie mislukte exemplaren constateerde ik dat deze stof te stug was voor het doel. Ander stofje dus en nu lukte het om binnen een uur vier zakjes te maken door deze handleiding te volgen.
Het was lang geleden dat ik met de naaimachine bezig was, maar 't smaakt naar meer!

In therapie

Na de operatie aan m'n knie en de daaropvolgende periode van gips en braces is het nu zaak om de normale beweeglijkheid weer terug te krijgen. Onder begeleiding van de fysiotherapie en de eerste weken nog ondersteund door een scharnierbrace moet ik geleidelijk aan de knie weer flexibel maken en de kracht van de bovenbeenspier versterken. Dat is overigens best hard werken! Lopen gaat inmiddels weer aardig goed maar om een beetje safe te kunnen fietsen (je moet ook een noodstop kunnen maken ----) moet de buiging nog een graad of 10 groter worden. Flink oefenen dus op het grondfietsje, waarmee ik geen meter vooruit kom maar waarvan ik de trappers inmiddels wel rond krijg. Als het verder een beetje meezit, kan ik aan het begin van het seizoen weer naar het korfbalveld fietsen. Alleen om te kijken natuurlijk, naar de wedstrijden van dochter M.

Nummer zoveel

Gezien de overkill aan sjaals, omslagboeken en stola's van de laatste tijd zou je haast denken dat ik enorm uitkijk naar de winter. Dat is niet helemaal zo, hoewel ik een hittegolf nou niet bepaald plezierig vind. Enfin, ditmaal een colsjaal, gehaakt met de Annell katoen in het "leaping stripes and blocks" patroontje van Moogly. Het patroon is oorspronkelijk gebruikt voor een deken, maar werkt ook prima in rondes.

Je begint met het haken van een ketting van lossen, ongeveer 70 cm lang en het aantal steken moet deelbaar zijn door vier. Het begin en einde van de ketting verbind je aan elkaar met een halve vaste en de eerste toer haak je een stokje in elke losse. Daarna wordt iedere ronde in het patroon gehaakt; met als laatste een toer stokjes en dan een toer vasten. In de toer vasten haakte ik een lusje, om de sjaal zo nodig op te kunnen hangen. Ergens halverwege heb ik een dunnere haaknaald genomen, waardoor de col iets taps toeloopt naar boven. Ik heb zes verschillende kleuren gebruikt, in een willekeurig streeppatroon, maar je zou ook allerlei kleine restjes kunnen opmaken.

Scottie dog 2

Van de restjes katoen die overbleven van de seventies zigzag deken, aangevuld met nog wat blauw, maakte ik een tweede scottie dog. Zoals dat vaak gaat, moest ik er uiteindelijk toch een bol bij kopen, nl. voor de oranje middenstrip. Van de andere kleuren bleven er nog weer kleine bolletjes over. De voorraad raakt dus nooit echt op.
Als ik een manier kon bedenken om al die kleine vierkantjes sneller aan elkaar te zetten, dan zou ik beslist een hele kennel van dit soort hondjes haken. Het lijkt me ook best geinig om ooit een hele grote te maken, van een meter hoog of zo. Ik vrees wel dat het stevig opvullen dan een probleem gaat worden.

Snowdrop shawl

Als de temperatuur oploopt en je het grootste deel van een dag aan huis gekluisterd bent, is er tijd genoeg om lekker te haken. Naast telewerken, wasjes vouwen en lezen uiteraard! Jammer genoeg worden de handen snel klam, wat het haken behoorlijk bemoeilijkt.
Dat brengt overigens herinneringen terug aan de basisschooltijd, toen ik de techniek aangeleerd kreeg van de handwerkjuf. Ik weet het nog goed: eerst een mini pannenlapje van vasten, dan een pannenlap van vasten, vervolgens een mini uitvoering in stokjes en daarna het meesterstuk: een echte, bruikbare pannenlap in stokjes. Hoe aantrekkelijk kun je het maken, maar wel zonde dat die niet bewaard gebleven zijn.
Enfin, in een poging om in ieder geval mentaal enige verkoeling te ervaren haakte ik een snowdrop sjaal van linnen garen. Ik had al jaren in mijn voorraad twee strengen 100% linnen Karen Noe garen en hoopte dat dit voldoende zou zijn. Een van de strengen zat enorm in de war en het kostte me anderhalf uur om dat uit elkaar te peuteren.

Het model van de sjaal vind ik erg leuk en het haken (afwisselend 1 vaste - 1 stokje) gaat bijna automatisch. Als ik meer garen had gehad dan zou ik 'm iets groter gemaakt hebben, de sjaal kan nu maar krap dubbel om de hals geslagen worden. Daarnaast is linnen garen misschien niet het meest geschikt voor zo'n project: het voelt wat stug en hard aan. Het schijnt echter dat dat in de loop van de tijd, door het dragen en wassen, beter wordt.

De bijzondere vorm van de sjaal is hier goed zichtbaar. Let niet op de kreukels van het laken, dat is het gevolg van de voortdurende "bedlegerigheid" ------

Bewegingsbeperkt

Vandaag is de 19e dag van mijn zeer beperkte mobiliteit. Inmiddels zijn de hechtingen verwijderd en kreeg ik een nieuw gips. Omdat ik voorzichtig mag belasten is het hinkelen veranderd in strompelen, met krukken of een looprekje als hulpmiddel. Enige vooruitgang is er dus wel!
Waar ik in het begin nog dacht dat ik in deze situatie in ieder geval meer gelegenheid zou hebben om te haken of anderszins te knutselen, komt daar toch niet veel van terecht. Alles kost veel meer energie dan anders en zelfs zitten is niet echt comfortabel.
Gelukkig kan ik gaan aftellen en is me verzekerd dat het allemaal weer goed komt! Voorlopig kan ik echter alleen nog maar dromen van hooggehakte zomerschoenen en zal eerst die rode platte sandaal in aanmerking komen ------.

Stola

Wat een prachtig woord is dat eigenlijk: stola. Tikje ouderwets misschien, maar het klinkt toch echt anders dan: sjaal. Deze stola haakte ik met een jeansblauw garen (Katia Mississippi 3 - 60% katoen/40% acryl) naar een patroon uit Sandra Haaktrends Special nr. 21.
Ik veranderde wel wat aan de korte uiteinden omdat ik het mooier vind om een wat compactere boord te hebben. De stola is 1.80 m lang en 40 cm breed en volgens mij een prima accessoire om bij je te hebben tijdens een zomerse bbq-avond. Waarvan we er overigens nog niet veel gehad hebben, dit jaar.

Blog volgen

Voor wie dat leuk vindt: je kunt mijn blog vanaf heden volgen via Bloglovin!

Gips

Dat je met gips erg leuk kunt knutselen, daar schreef ik al eens een berichtje over. Sinds eergisteren ben ik echter op een heel andere manier gekoppeld aan dit materiaal, als gevolg van een korfbalwedstrijdje tussen het team van dochter M en de ouders van de teamleden. Een gezien de leeftijd wat onbesuisde actie resulteerde in een verschoven knieschijf en een gescheurde bovenbeenspier. Na een operatie en twee dagen opname in het ziekenhuis zit ik nu met het linkerbeen van enkel tot lies in het gips en is de huiskamer gevuld met hulpmiddelen als een looprek, krukken en een rolstoel. En dat zal ook wel een week of 6 zo blijven! Een grote oefening in acceptatie, geduld en afhankelijkheid.
Ik zal wel lekker veel kunnen haken, breien, lezen enzo. Always look at the bright side!

Seventies zigzag deken

In het kader van werk in uitvoering is de gehaakte deken voor de caravan van mijn zus het derde afgemaakte project. Precies op tijd, want a.s. zaterdag zal de caravan voor de eerste maal in gebruik worden genomen; nog niet voor een overnachting overigens, maar om als uitvalsbasis te dienen voor een creatieve activiteit in de buurt. Het resultaat van deze specifieke zigzagsteek is een luchtige deken, prima geschikt voor kille kampeeravonden, en mede door de kleuren is een echte seventies look ontstaan.

Even de feiten op een rijtje.
De deken is 145 bij 100 cm groot (114 toeren). Ik heb een keer de tijd per toer geklokt en dat was 14 minuten. Al met al zitten er dus 26,5 haak-uren in, en daarbij komt het instoppen van de draadeindjes. Verder gebruikte ik er iets meer dan 800 gram katoen voor, in 5 verschillende kleuren. Het zigzag patroontje zat in mijn "archief"; ik heb geen idee waar het vandaan komt.

Ster

 

Toen ik deze sterren, gemaakt van 10 wybertjes of diamantvormen zag, vroeg ik me meteen af of het mogelijk zou zijn deze als één geheel te haken. En ja, dat lukt. 't Is wel wat gepruts omdat de draden steeds naar de andere kant van het werk gelegd worden en je goed in de gaten moet houden wanneer je de ster moet omdraaien tijdens het haken. Het in elkaar zetten is vervolgens wel wat simpeler, nl. alleen de buitenste punten aan elkaar naaien of haken. Omdat je de ster vult met fiberfill hoeven de draadeinden niet netjes afwerkt te worden, die stop je gewoon in de binnenkant.

Er is steeds maar een klein beetje katoen of wol nodig. Mooie manier dus om van restjes af te komen. Sterren passen naar mijn gevoel meer bij de wintermaanden en het lijkt me best leuk om rond de feestdagen een hele serie te maken.



Gelukspoppetjes

Voor het eerst sinds 2002 ging de plaatselijke avond4daagse grotendeels aan ons voorbij. Best lekker, want het is toch altijd een stressweek. We hebben er wel iets van meegekregen omdat op 2 avonden het parcours door onze straat liep en we dus flink moesten zwaaien naar vrienden en bekenden.
Een van de meelopende vriendinnen had me gevraagd of ik niet een "creatief kleinigheidje" wist voor de groep kinderen waarover zij de leiding had. Tuurlijk! Ik dacht meteen aan een macramé gelukspoppetje. Niet te zwaar om tijdens de laatste avond om de nek te krijgen, en daarna nog goed bruikbaar aan bijv. een fietssleutel.
Sinds ik de poppetjes op het blog van ArtMind zag, maken we ze met enige regelmaat, ook met groepen kinderen. Je hebt alleen een paar stukjes touw (of koord of lint), wat houten kralen en een viltstift nodig. En je moet weten hoe je een platte macraméknoop maakt. Dat is alles. En een beetje tijd natuurlijk, zeker als je er 36 moet knopen.

Werk in uitvoering

Op het moment ligt er nog al wat "werk in uitvoering" verspreid door het huis; ik heb vaak de neiging om met verschillende dingen tegelijk bezig te zijn. Soms verlies ik halverwege de belangstelling maar vaker is het uiteindelijke afwerken het minst leuk. Allemaal draadjes afhechten bijv., of aan elkaar zetten van losse onderdelen, of een rits inzetten. Dan is het spannender om weer iets nieuws te starten. De komende week (weken?) ga ik daar verandering in brengen. Alle WIPs (work in progress) gaan FO's (finished objects) worden!

Vandaag is de eerste slag gemaakt. De grote plaat mdf, waarop ik rond de feestdagen de lichtcirkel had gespijkerd, stond al enige tijd te wachten op een nieuwe bekleding. Ik heb er nu een groot prikbord van gemaakt, door er een dubbele quiltvulling van katoen en een lap lichte spijkerstof om te vouwen en dit aan de achterkant vast te nieten met een tacker. Het bord staat tegen een muur geleund en met behulp van kopspeldjes kan daar nu van alles op vastgeprikt worden. Zoals kleine dingetjes, die ik de komende tijd ga afmaken. Of inspirerende nieuwe ideeën, ter stimulatie ----.

Tegen de kilte

Zelfs in een Chateau kan het soms behoorlijk kil zijn en een gehaakte deken kan dan uitkomst bieden. Daarom werk ik nu aan een deken, passend bij de kleuren van het interieur van de caravan van Marlene.
Het patroon is een open zigzag streep, gehaakt in stokjes. Het is voor het eerst dat ik een deken aan-één-stuk haak. Dat heeft als voordeel dat er na het haken van de laatste toer niet veel afgewerkt hoeft te worden, hooguit een randje langs de zijkanten. Ik probeer ook regelmatig de draadeindjes vast weg te werken! Het nadeel is dat je, bij het vorderen van de deken, veel materiaal in handen en op schoot hebt. En dat is bij de huidige bijna-zomerse temperaturen niet zo prettig. Dan heb ik bijna spijt dat ik niet voor een vierkantjes-deken heb gekozen.

Chateau

Mijn zus Marlene kocht in augustus 2012 een Chateau caravan uit 1977. Nadat ze de afgelopen wintermaanden het ding grondig heeft aangepakt gestript, is het nu een klein droomkasteeltje op wielen geworden. Rechtsonder op de foto een blik op het frisse nieuwe interieur.
Marlene is het nog niet met zichzelf eens: houden en er van de zomer mee gaan kamperen of verkopen en dan opnieuw zo'n renovatieproject beginnen. De fun zit nl. in hoge mate in het klussen en stylen!
Begin juli gaan we er in ieder geval samen mee proefdraaien en wel op het Hippiefestival in Gorinchem. Daar zullen we als Atelier VerMaak dan meteen wat leuke creatieve activiteiten aanbieden. En hoewel de caravan absoluut waterdicht is, hopen we op een zonnig en droog weekend!

High tea

Al een poosje wachtte ik op een gelegenheid om dit fris-zoete romige-toetje-in-een-glazen-potje te maken en gisteren deed zich dat goede moment voor. Op de agenda stond nl. een high tea, als cadeautje aangeboden aan de jarige van enkele weken geleden. Iedereen van de groep van 15 vrouwen zou iets lekkers maken, behalve uiteraard de gast.
De potjes moesten nog verzameld worden, en dus aten we in de afgelopen weken een aantal keer witte-bonen-in-tomatensaus (verwerkt in een Mexicaanse bonenschotel) en erwtjes (als bijgerecht). Op die manier kreeg ik voldoende potjes bij elkaar. Deze werden gevuld met eerst een laagje eierkoekstukjes, vervolgens citroenroomkwark en tenslotte stukjes aardbei.

De high-tea was uitermate gezellig. 't Was onverwacht lekker weer zodat we de hele middag buiten konden zijn, we genoten van elkaars hapjes en hebben veel gekletst en gelachen. Al met al een middag met een gouden randje!
Omdat ik dacht de potjes nog wel eens te kunnen gebruiken nam ik deze na afloop mee terug naar huis. 't Bleek echter niet zo handig om die op het dak van de auto te vervoeren ------.