Twijfels

De zestien gehaakte blokken van 18 bij 18 cm lagen sinds afgelopen zomervakantie in een mand. Er was nog een halve bol over, te weinig om nog meer blokken te haken. Eigenlijk wist ik niet zo goed wat er nu verder mee te doen. Die twijfel kwam voort uit m'n wat dubbele gevoel over zulk gemeleerd (of multicoloured) garen. 't Ziet er fleurig uit, maar het resultaat is ook vaak wat rommelig en onvoorspelbaar, zelfs als je steeds met hetzelfde kleurdeel begint.
In een poging om schoon schip te maken met de onafgewerkte projecten heb ik de blokken aan elkaar gehaakt. Van een restje donkerblauwe sokkenwol maakte ik een rand van 3 toeren vasten en aan de hoeken naaide ik pompommetjes vast, gemaakt van de overgebleven halve bol van het gemeleerde garen.
Mijn doel is bereikt: het project is afgewerkt en nu een vierkant babydekentje geworden. Het plan is om het kado te geven aan een 16-jarig meisje, dat op het punt staat te bevallen en nog druk doende is om allerlei babyspullen te verzamelen.

Opmerkelijk is dat de tekst van dit berichtje al klaar stond (er moest alleen nog een foto genomen worden) toen ik dit las op het blog Happy-in-Red.  Hetzelfde dubbele gevoel, om dezelfde redenen, ongeveer op hetzelfde moment geuit. Toeval bestaat niet!

Hergebruik

Bijna iedereen heeft wel een aantal van die plastic kaarten op zak of in de tas. Het rijbewijs bijvoorbeeld, de ziektenkostenverzekeringspas, een bankpas of een klantenkaart. En in de decembermaand komt daar met een beetje geluk een kadokaart bij. De meeste passen hebben een beperkte geldigheidsduur en worden eens in de zoveel tijd vervangen door een nieuwe. Het advies is dan om de oude te vernietigen.
Je zou zo'n verlopen kaart gewoon kapot kunnen knippen en in de vuilnisbak gooien, maar je kunt ze natuurlijk ook hergebruiken. Op Pinterest heb ik een board aangemaakt met een aantal leuke voorbeelden. Die ene waar een headsetje omheen gedraaid is, had ook gepast in het berichtje over de opladerkabelspaghetti!

Kerstmiss

Credits : Marlene den Dekker.

Kringloop

Haar zoon is al jaren een korfbal-teamgenoot van onze dochter. Zij heeft een klein administratiekantoor en doet daarom de boekhouding en BTW-aangifte voor ons atelier.
Vandaag is de kerst-brunch voor het korfbalteam, waarvoor iedereen een gerechtje zal meebrengen. Zij heeft echter het geheel georganiseerd en mede als dank hiervoor heb ik een krukje gestoffeerd met een deel van een oude postzak. Die postzak kregen we onlangs van haar (omdat we zulk materiaal altijd gebruiken kunnen) en het krukje stond in het atelier nog te wachten op een nieuw hoesje.
Eigenlijk is hier dus sprake van een ware kringloop. En dat vind ik toch veel leuker dan het geven van een kadobon of flesje wijn.

Old fashioned

Toen onze zoon als 8-jarige commentaar kreeg over zijn slecht leesbare handschrift, pareerde hij dat met de opmerking dat "later toch alles met de computer gedaan wordt" en dat "schrijven dan dus wel erg ouderwets zal zijn". Nu, 6 jaar later, heeft hij het gelijk een beetje aan zijn kant gekregen. Op zijn middelbare school zijn er inmiddels zgn. tablet-klassen, waardoor je geen boeken, schriften en pennen meer nodig hebt.
Is hier nu sprake van een generatiekloof? Want hoewel ik digitaal best aardig kan meekomen, schrijf ik daarnaast liefst met een vulpen, in een mooi schrift of papieren agenda. En foto's op de laptop, op je smartphone of op een usb-stick, dat geeft toch niet helemaal hetzelfde als een fotoboek waar je lekker in kunt bladeren?
Dat gevoel heb ik ook over dit weblog. Hartstikke leuk om op deze manier het (creatieve) leven van alledag vast te leggen en te delen met wie het lezen wil, maar tegelijk ook nogal ongrijpbaar. Wat als Blogger er gewoon de stekker uittrekt? Dan is alles foetsie. Ik was al begonnen om de berichtjes op te slaan met het idee er ooit een boekje van te printen. Gewoon, om iets tastbaars in handen te hebben. Van mijn zus kreeg ik nu een goede tip. Bij Blurb is het mogelijk om je weblog, inclusief alle links die daarin gebruikt zijn, met één druk op de knop te laten opslurpen. Vervolgens kun je zelf verder de lay out bepalen en eventueel nog foto's en tekst toevoegen. Als je tevreden bent, kun je het boek laten drukken. Volgens mij is dat the best of both worlds!

Dilemma?

Eerlijk gezegd zou ik liefst een houten kerstboom in huis hebben. Die van linksboven op de foto, zo eentje. De overige familieleden kiezen echter voor een traditionele groene spar, zoals we die altijd hebben. En dan liefst met alle versierselen die we in de loop der jaren verzameld hebben, in alle kleuren van de regenboog.
Ik zal er echt geen punt van maken. Maar mag het dan alsjeblieft dit jaar met pompoms, in een beperkt kleurenpalet? Wit gecombineerd met lichtgrijs en zilver bijvoorbeeld? Of wit met naturel en goud? En misschien een fluo-roze accentje her en der? Pompoms maken, dat is nl. zo'n lekker zen-werkje voor de verloren momentjes en ze doen het leuk in een kerstboom! Bovendien heb ik nogal wat dikke witte wol over, na de eerste (mislukte) lichtcirkel.

De kleur van 2013

In het bijna afgelopen jaar was 't tangerine tango. Inmiddels is emerald (smaragd, in het nederlands) door Pantone aangewezen als kleur van het jaar 2013. Zo half oktober verscheen het color report spring 2013 en eerlijk gezegd had ik gegokt op grayed jade -----. Het is dus emerald geworden en wellicht gaan we dat binnenkort in de modezaken terugzien.

Leftovers

Na het haken van het lichtkleed bleef er een halve klos wit textielgaren over. Voor een experimentje (het maken van pompoms van divers materiaal) gebruikte ik ook textielgaren. Het pakte niet goed uit en uiteindelijk leverde dat een paar handen vol stukjes textielgaren van zo'n 10 cm lang op. Ik kan zoiets nooit meteen weggooien, je weet immers niet wanneer het nog eens van pas komt. En hoewel ik inmiddels een la vol van dit soort restantjes heb zag ik voor de stukjes textielgaren ineens een aardige mogelijkheid. Ik knoopte ze om een metalen ring met een doorsnede van 30 cm en het resultaat is een ijle krans, die goed past bij de sneeuwbuien en waarschijnlijk aan onze donkerblauwe voordeur opgehangen zal worden.

Sinterklaas

Alle voorbereidingen zitten er op, de zak met pakjes staat in de kelder en als tegenwicht voor alle zoetigheid staat er een soepje te trekken. Nog een paar uur, dan komen de gasten en vieren we een traditionele pakjesavond.
Dochter M was weer ruim op tijd klaar, zij heeft echt lol in het maken van een surprise. Voor haar klasgenootje knutselde ze een mega grote mascara roller van een kartonnen koker, een toiletborstel en strookjes zwarte crepe-papier. De kadootjes, een gevlochten leren armbandje en een ketting, werden er in verstopt.

 

Tot mijn verrassing is dit jaar zelfs puberzoon D enthousiast bezig geweest met het maken van surprises! Vorig jaar vond-ie dat nog "belachelijk", zeker waar het 't kadootje voor z'n klasgenoot betrof. Stel je voor dat iedereen het stom zou vinden of erger nog dat verder niemand een surprise zou maken. Things changed, want daar hoorden we hem nu niet over. Het eigenlijke kadootje heeft het formaat van een creditcard (waarin 4 plectra gestanst zitten) maar hij bouwde een gitaar en een groot plectrum van karton. De creditcard zit in een stoffen gitaartje, wat ik even uit een lapje knipte en dichtnaaide.

Nu is het afwachten en hopen dat de ontvangers de surprise en het kadootje leuk vinden.En verder natuurlijk ook nieuwsgierig zijn naar wat ze zelf zullen krijgen!

Gelukt

Klaar, de nieuwe versie van het lichtkleed! Een cirkel met een doorsnede van 80 cm, gehaakt met textielgaren om 20 meter lichtslang. Bij de eerste poging was het middendeel nogal rommelig en daarom besloot ik ditmaal met een grotere cirkel te beginnen (goede suggestie, Liana!). Af en toe moest ik een toer uithalen om te zorgen dat het kleed vlak bleef. Al met al ben ik ditmaal erg tevreden over het resultaat. Nu nog een mooi hoekje in de woonkamer zoeken.

Het lijkt me overigens ook mooi om de lichtcirkel op een stevige houten plaat te bevestigen en het geheel aan de muur te hangen. Zo'n plaat zou dan geverfd kunnen worden, koperkleurig bijvoorbeeld, of zwart. En eigenlijk ben ik ook wel benieuwd hoe het kleed eruit zou zien met zwart textielgaren of met jutekleurig touw ------. Voorlopig ga ik dat niet uitproberen, eerst de overbelaste ellebogen maar even rust gunnen.

Nieuwe poging

Gisteren kocht ik een nieuwe lichtslang. Natuurlijk heb ik lering getrokken uit de vorige keer en nu meteen een controle uitgevoerd. En gelukkig, hij doet 't. Nu weer aan de zware haak-arbeid, ditmaal met textielgaren en een haaknaald van 12 mm. Mijn respect voor degene die het origineel maakte groeit met het kwartier!

Handmade present: slinger met gehaakte figuurtjes

In deze tijd van het jaar komt het onderwerp "kadootjes" vaker dan gemiddeld ter sprake en er zit iedere dag een stapel folders van allerlei winkels in de brievenbus. Langzaamaan slaat de sint-koorts toe: verlanglijstjes worden geschreven en uitgewisseld, lootjes getrokken en plannen gemaakt voor surprises. Nog maar 2 weken en dan is het weer pakjes-avond! Er moet eerlijk gezegd nog best veel werk verzet worden voordat er een gevulde jute zak staat.

Deze gehaakte slinger is het 20e item in de serie "handmade presents" en zal voorlopig de laatste zijn. In de komende weken zal ik ongetwijfeld nog wel wat kadootjes maken en daar wellicht ook over schrijven op dit weblog. Het maken van tutorials is echter vaak een tijdrovend karweitje en dat gaat de komende weken niet lukken. Wie weet, in januari verder?

Gehaakte slingers liggen hier min of meer op voorraad. Van restjes katoen, wol of zijde haak je cirkels, bloemen, sterren of vierkantjes. Patroontjes zijn makkelijk te vinden, op internet en in verschillende haakboekjes maar onder andere ook hier.
Vervolgens haak je een ketting van lossen (lengte naar keuze), waar je de figuurtjes op gewenste afstand aan vast haakt. Aan beide uiteinden van de ketting maak je een lus, waaraan de slinger kan worden opgehangen.
Zo'n slinger kan kado gegeven worden, maar ook gebruikt worden als kadolint als je een pakje extra feestelijk in wilt pakken.

Driehoek-in-een-vierkant granny

Na de logjes over de driehoek-in-een-vierkant square (hier en hier) kreeg ik een aantal verzoeken om uitleg. Het ziet er eigenlijk ingewikkelder uit dan het in werkelijkheid is. Met een beetje ervaring in het haken van granny squares is het goed te doen. Ik schreef een tutorial die je kunt downloaden. Lukt dat niet, laat het me per mail weten en ik zal een pdf-je terugmailen!
Hieronder volgt ook het haakdiagram.

After writing about the triangle-in-a-square granny (here and here), I received some requests to explain how to do this. It may look complicated, but it is in fact fairly simple. You just need some experience in crocheting granny squares. I made a tutorial that you can download. If that doesn't work, please send me an email and I will send you the pdf in return.
Below there is also the crochet-diagram.

Handmade present: tafellaken

In het drukke dagelijkse leven gebruiken we tijdens de maaltijden altijd placemats; een echt tafellaken komt alleen tevoorschijn tijdens feestdagen of als we gasten hebben . Op zulke momenten besteed je er immers toch net wat meer aandacht aan (en ja, dan strijk je het laken natuurlijk eerst even ;-). Dit antracietkleurige tafellaken van katoen met een linnen structuur heb ik voorzien van gehaakte bloem- en stermotieven in een geborduurde cirkel. Uiteraard kun je eerst het tafellaken zelf naaien uit een lap stof, maar dit exemplaar werd zo gekocht.
Van een eenvoudig item maak je op deze manier toch iets bijzonders.

Zelf maken?

So far so good

 

Het voornemen om deze keer de draadeindjes direct in te stoppen werkt tot nu toe prima. Inmiddels zijn er 65 squares gehaakt en afgewerkt. Dat is nog lang niet genoeg voor een deken van een beetje behoorlijk formaat! Inmiddels kan ik wel vast een beetje schuiven met de driehoeksvorm. Variaties genoeg, de definitieve keuze is nog niet gemaakt. Iemand een goede suggestie?
Edit: I made a tutorial about how to crochet such a granny. It will be published on november 15 on this weblog.

 

Handmade present: pattern weights (patroon gewichten)

Onlangs naaide ik voor dochter M een broek van kunstleer. Omdat daarin ook kleine gaatjes zichtbaar blijven, kun je het papieren patroon beter niet op de stof vastspelden. Dan is het handig om patroon gewichten te gebruiken. Natuurlijk voldoet elk willekeurig object met een beetje gewicht, maar "echte" patroon gewichten kun je eenvoudig zelf maken.

 

Ook zelf patroon gewichten maken?

 

Mislukking

Prachtig, dit "lichtkleed". Ik kwam het ongeveer een half jaar geleden tegen op Pinterest en het idee ontstond om dat zelf ook eens te proberen. Het is immers niet anders dan het meehaken van een koord? Het wachten was op het moment dat de lichtslangen weer in de winkels zouden verschijnen. Vorige week vond ik er een, in een winkel waar langzaamaan de kerstartikelen worden uitgestald. Omdat het een proef was gebruikte ik niet al te dure dikke witte acryldraad en begon enthousiast. 't Bleek zwaar werk, letterlijk. Twintig meter opgerolde lichtslang, dat is niet bepaald handzaam materiaal. Naarmate de cirkel groeide werd het haken steeds moeilijker. Maar het lukte en het uiteindelijke resultaat was een lichtcirkel met een doorsnede van 64 cm.

In de drang om er aan te beginnen ben ik wel iets (cruciaals) vergeten: het testen van de lichtslang. En dat leverde na afloop op z'n zachtst gezegd wel wat frustraties op. Die stukjes zonder licht, daar zou nog wel iets aan te doen zijn; die 30 cm die veel heller oplicht is niet weg te werken.
Nu sta ik voor het dilemma om al of niet een nieuwe poging te doen. Met een vooraf gecontroleerde lichtslang en mooiere wol ---------.

Kleine genoegens

Soms zit plezier in kleine dingen. Deze oude letterbak met klosjes garen hangt achter de tafel waar mijn naaimachine op staat. In een oogopslag is de hele voorraad te overzien en bovendien makkelijk voor het grijpen. Best praktisch dus en veel leuker dan een plastic of kartonnen garenbox.
En hoewel het functioneel niets toevoegt is het toch net iets fijner knippen met zo'n fleurige schaar!

Handmade present: polswarmers

 

 

Sinds eind vorige week is de temperatuur toch wel flink gedaald en vooral 's morgens kun je op de fiets dus best koude handen oplopen. Voor de dochter maakte ik daarom snel een paar polswarmers; dat scheelt behoorlijk. Ik gebruikte een paar kniekousen die niet meer gedragen worden, en leukte ze met neon-roze naaigaren nog een beetje op.

Ook zelf polswarmers maken?

Zo gaat dat

't Zal nu ongeveer drie jaar geleden zijn dat het originele textielgaren Zpagetti op de markt kwam. Een stevige draad, vooral geschikt om bijvoorbeeld grove kussens en krukhoesjes van te haken of te breien en gemaakt van restmateriaal uit de textielindustrie. Op de officiële website wordt dit nog altijd benadrukt en het is ook merkbaar; de draad is wat onregelmatig van dikte en soms zit er opeens een stuk van de zelfkant van de stof tussen.

Inmiddels kun je overal textielgaren kopen, zelfs bij drogisterijketens en huishoudelijke-artikelen- zaken. Er wordt gestunt met de prijzen en bij elke klos wordt een dikke houten haaknaald geleverd. Restmateriaal is het echter niet meer en van recycling is dus geen sprake. Zo gaat dat kennelijk en eigenlijk is dat best jammer.

Handmade present: speldenkussentje

Bij het naaikitje van vorige week zit ook een klein speldenkussentje, gemaakt van de plastic dop van een lege colafles, wat restjes vilt en een klein plukje fiberfill. 't Werd met een naald en borduurgaren in elkaar gezet en eenvoudig gedecoreerd.

Ook zo'n speldenkussentje maken?

Experiment

Tijdens het haken van deze granny squares vroeg ik me af of het met dezelfde techniek ook mogelijk zou zijn om driehoeken in een groot vierkant te haken. Dat moest natuurlijk uitgeprobeerd worden en bovenstaand krukhoesje is het resultaat. Eigenlijk is dit dus "inhaken" en vergelijkbaar met "inbreien".

Eerste maakte ik een patroontekeningetje, waarbij ieder gekleurd blokje een cluster van drie stokjes is. De eerste drie toeren werden gewoon in het rond gehaakt, daarna startte ik met de toeren heen-en-terug te haken. Op een gegeven moment hingen er zes bolletjes wol aan het haakwerk! Na de 11e toer ging ik weer verder met rondjes haken, met de olijfkleurig wol
Helemaal tevreden over het resultaat ben ik nog niet, maar als eerste proef is het zeker geslaagd.

Upcycled fleece poncho

In de herfst is zo'n fleece poncho een handig kledingstuk. Dit zandkleurige exemplaar kon in onze ogen wel wat extra kleur gebruiken! De basic knopen van de kraag werden vervangen door drie andere, verschillend van vorm en kleur. Langs de onderrand naaide ik pompom-band in diep paars. Klein karweitje, snel effect.

Handmade present: naaikitje

Een naaikitje met daarin het basismateriaal zoals naald, draad en schaar. Verder nog een meetlint, een tornmesje en een minispeldenkussentje. Een houten enveloptasje (13 bij 8 cm) werd geheel in stijl beplakt met een patroonblad; een knoop en stukje gekleurd elastiek vormen de sluiting.
Best handig om in je tas mee te nemen, voor de "eerste hulp bij ongelukken"!
Je zou zo'n tasje ook kunnen vullen met bijvoorbeeld make-up spulletjes, verbandmaterialen of kleine reisbenodigdheden en daar dan de buitenkant op aanpassen.

Ook zo'n kitje maken?

Zelfdiscipline

De start van (opnieuw) een gehaakte deken. Dit keer in herfstige tinten en met een 100% wollen draad. Ik heb inmiddels uitgerekend dat er ruim 200 squares nodig zijn en dat er dus minstens 800 draadeindjes afgewerkt moeten worden. Om daar niet aan het eind tegen aan te hikken heb ik mezelf opgelegd om iedere square direct af te werken. Tot nu toe, na 15 squares, is dat gelukt!
De driehoeksvorm biedt legio mogelijkheden. Dat wordt puzzelen en schuiven met de squares voordat deze uiteindelijk aan elkaar gehaakt gaan worden.

Handmade present: verpakking (1)

Voor een klein handgemaakt kadootje, zoals het lippenbalsem hoesje of een sleutelhanger, is dit driehoekige doosje een passende verpakking. Je maakt het doosje uit stevig papier. Knutselkarton is handig, maar ook een felicitatiekaart is bruikbaar. Of de kleurige voorkant van bijvoorbeeld een mueslidoos. 't Is natuurlijk altijd leuk als de buitenkant van het doosje enigszins bij de inhoud past!

Ook zo'n doosje maken?

Micro project

Twee legoblokjes op elkaar, een paar druppels lijm ertussen, een jump-ringetje eraan en klaar is de hartvormige hanger! Veel simpeler kan het niet. De meeste tijd was ik nog kwijt aan het zoeken naar de juiste stukjes in de vele bakken legoblokjes -----. Met veel plezier hebben we vroeger de meest fantastische dingen gebouwd; inmiddels is bij de kinders de belangstelling verdwenen. Best jammer, eigenlijk.
Uit de onderstaande foto's blijkt wel dat je nog veel meer leuke dingen kunt doen met legoblokjes. Dat valt echter niet meer in de categorie "mini project".

 

Van "work in progress" naar "finished"

Alle draadjes afgehecht, de squares aan elkaar gezet en de rand gehaakt. Daarmee is het dekentje klaar. De rand is uiteindelijk vrij simpel geworden: 4 toeren van afwisselend 1 vaste - 1 losse; en een 5e toer van vasten. Veel breder was niet mogelijk, omdat ik daarvoor niet voldoende wol had. Het dekentje is krap 90 bij 60 cm groot geworden, juist groot genoeg voor een babyledikantje. Zodra de gelegenheid zich voordoet zal ik het aan iemand kado doen.

Ook mooi

Een paar dagen geleden liep ik door de H.E.M.A. en zag daar de nieuwe collectie woonaccessoires. Het serviesgoed (links onder), de opbergpotten en de broodtrommel vertonen veel overeenkomst met de schalen van Vincent van Duysen. Is dat toeval of zou het ontwerp geschikt gemaakt zijn voor massaproductie?
Ik vind de collectie wel erg mooi, zowel de kleuren als de vormen spreken me aan. Een beetje scandinavisch, een beetje fifties. De theedoeken zijn ook prachtig, 't is haast jammer dat je die tegenwoordig zo weinig gebruikt.