Nieuwe voorraad

bon: www.someecards.com

Het bovenstaande is uiteraard gechargeerd, maar na het haken van de bloemendeken is mijn voorraad echt behoorlijk geslonken. Er resteren alleen nog (heel) wat mini-bolletjes katoenen garen, die altijd handig zijn voor kleine projectjes maar waarmee onmogelijk iets nieuws kan worden gehaakt.
Tijd dus voor aanvulling.

Omdat ik het liefst haak met een 100% katoenen garen en een haaknaald 3/3,5 deed ik wat digitaal voor-onderzoek en zette de gegevens van een aantal bekende merken op een rijtje. Opmerkelijk dat de looplengte per 50 gram nogal verschilt, terwijl wel de zelfde naalddikte wordt geadviseerd. Verder is er ook behoorlijk prijsverschil, wat naar ik aanneem toch wel met de kwaliteit te maken zal hebben.

Niet alle garens in het overzicht ken ik uit ervaring en ik wilde in ieder geval de DMC en de Scheepjeswol eerst zien en voelen. Daarom reed ik op een regenachtige middag naar Echtstudio in Alphen ad Rijn. Wat een leuke winkel is dat - je kunt er echt je hart ophalen!

Ik had een nog vaag plan om (weer) een deken te haken; de enige wens was dat er sowieso een kerrie-kleur in moest omdat onze bank de kleur heeft. Ik nam daarom een kussen van de bank mee en verder een plaatje met kleuren die me aanspraken (linksboven op de foto). Ik mocht lekker m'n gang gaan in de winkel en kreeg bovendien een kopje thee aangeboden. Toen uiteindelijk de keuze gemaakt was bleek er bijna twee uur verstreken!

Van zo'n mand vol nieuwe kleurige bolletjes katoen kan ik enorm genieten en er borrelen direct allerlei mogelijkheden op. Het bovenste mandje zit vol bolletjes DMC Natura voor de nieuwe deken, in de onderste mand een mengseltje van DMC Natura en Scheepjeswol Cotton 8. De kleuren zijn in het echt veel sprekender; het is slecht foto's maken op sombere dagen.
Inmiddels ben ik begonnen te haken met de DMC, een zachte katoenen draad in prachtige krijtachtige kleuren. De draad splijt een beetje maar met een niet al te puntige haaknaald 3,5 levert dat geen noemenswaardige problemen op. En hoewel het uiteindelijke resultaat natuurlijk nog niet beoordeeld kan worden ben ik vooralsnog erg enthousiast over dit garen.

Hammam handdoek met pompoms

Een paar dagen Portugal, de daarvoor benodigde bagage zou toch makkelijk in een vliegtuigkoffertje moeten passen. Maar ja, als 14-jarige jongedame wil je op alles voorbereid zijn en dus wordt het proppen om zo veel mogelijk mee te nemen. Een groot strandlaken van badstof is dan echt geen handig item.

Nou had ik ooit eens bij een grote textielsuper twee hammam handdoeken gekocht en die zijn behoorlijk wat compacter.Gewoon voor de leuk voorzagen we het roze exemplaar aan beide korte kanten van roze-witte pompoms (of is het pompons?). Ik knipte eerst de kwastjes van de handdoek af en legde er daarna een nieuwe zoom in met de naaimachine, waarbij ik meteen de pompoms vastnaaide. Deze opgeleukte handdoek is voor op het strand of bij het zwembad; de blauwe gaat mee om te gebruiken na het douchen enzo.

Al met al gebruikte ik bijna 4 bollen van 50 gram acrylgaren voor de tien pompoms. In gewicht is er dus vast niet veel winst behaald maar wel in ruimtebeslag. Toen de volle koffer op de weegschaal stond bleek het geheel maar 9,4 kg te wegen - die zal dus niet geweigerd worden.
Gelukkig maar, want wat moet je zonder al die zorgvuldig uitgezochte kledingsetjes -----

Zomertruitje

Tja, had ik nét het bloggen hervat - besloten we onverwacht toch nog een klein weekje op vakantie te gaan. In die periode van afwezigheid ben ik overspoeld met spam-mailtjes op het laatste blogbericht. Allemaal zogenaamde anonieme opmerkingen, met vervolgens verwijzingen naar de meest bizarre websites. Als iemand een idee heeft wat daar tegen te doen is, dan hoor ik het graag.
Overigens: dat weekje brachten we door in Zuid-Limburg. Het landschap is er prachtig maar helaas was het weer wat minder. Ergens kwam dat nog wel goed uit, want daardoor had ik gelegenheid om verder te breien aan het zomertruitje voor dochter M en kwam dat net op tijd klaar voor haar volgende tripje. De geluksvogel vliegt vandaag samen met drie vriendinnen (en de ouders van een van de meiden) voor een paar dagen naar Portugal, waar het nog wel heerlijk zomert!

Ik breide het truitje uit het tijdschrift Simply Breien 4/2014 omdat dat er niet al te ingewikkeld uitzag. Dat bleek echter een beetje bedrieglijk - het uitgeschreven patroon beslaat 3 pagina's. Omdat ik bovendien een ander garen had dan aangegeven moest ik her en der ook nog wat aanpassen.
Ik gebruikte Katia Mississippi (50%katoen - 50% acryl) en had bijna 3 bollen offwhite en een halve bol blue denim nodig.

Het leukste deel van het truitje is de rugkant. Daar zit een diepe V-nek en bovendien wordt de onderkant opgetrokken door de lus. In afwijking op het patroon heb ik de halsrand en de beide armsgaten niet afgewerkt met een boordsteek maar met een soort "punnikrand".

Deze techniek wordt uitgebreid beschreven op de website van Purl Bee en de binnenkant van het breiwerk wordt er ook direct netjes mee afgewerkt.

De weersvoorspellingen voor Portugal zijn prima en ik hoop dus dat M veel plezier heeft, ook van haar nieuwe zomertruitje!

Van het een komt het ander

In de stijl van het daybed hebben we al jaren een voetenbankje, dat we ooit eens van mijn ouders overnamen. Nu ik toch bezig was met stofferen bedacht ik dat dit bankje ook wel een nieuwe bekleding kon gebruiken. Vergeleken met het daybed was dit een veel kleiner karweitje, waarbij ik dezelfde gereedschappen (schroevendraaier, tangetje, nietpistool) kon gebruiken.

Na het verwijderen van de oude stof bevestigde ik eerst met een paar nietjes een dubbele laag fiberfill aan de bovenkant om wat meer vulling te krijgen. Daarna knipte ik een stuk uit een lap turquoise linnen en een dubbele laag katoenen quiltvulling. Deze lagen sloeg ik om het bankje heen en niette ik aan de onderkant vast terwijl ik het geheel steeds goed strak trok.

Het hanteren van de nietmachine leverde me wel wat blaren op mijn vingers op, maar leuk is het wel om zo veranderingen aan te brengen in de woonkamer door gebruik te maken van materialen uit mijn voorraad.

Gevonden op Marktplaats

 

Al langer zocht ik af en toe op Marktplaats naar een divan of daybed. Liefst in de jaren 50 stijl en in goede staat. Erg intensief was de zoektocht niet, de exemplaren die ik tegen kwam waren of te veel beschadigd of werden al snel door bedrijven in vintage meubels opgekocht. Recent had ik echter beet! Het bovenstaande daybed (1,90 bij 0,80 m) kon ik voor 20 euro overnemen van een oudere dame, die ook nog eens niet zo heel ver uit de buurt woonde. Dat is echt een kwestie van geluk hebben! Het bed had nog de originele bekleding, die niet beschadigd was maar wel ernstig verkleurd en ook wat vlekkerig. Het onderstel en de veren en vulling van de matras bleken echter in prima staat. Opnieuw stofferen leek me niet zo'n enorme klus en zeker de moeite waard.

Het matras is met maar 4 schroeven bevestigd aan het onderstel en het daybed was dus gemakkelijk uit elkaar te halen. Het lospeuteren van de honderden nietjes waarmee de bekleding was vastgemaakt aan de matrasbodem deed ik met een schroevendraaier en een klein tangetje.

Toen dat gebeurd was heb ik het matras wat opgefrist en een paar dagen buiten laten luchten. Ik had besloten dat de stof voor een nieuwe hoes bij voorkeur uit mijn voorraad moest komen en kon uiteindelijk kiezen tussen een lap grijs linnen en een lap lichte denim. Omdat ik vreesde dat de linnen stof eigenlijk niet sterk genoeg was, is het de lap denim geworden en ik gebruikte de lichtste kant ervan. De vier hoeken heb ik met de naaimachine ingenaaid en daarna kon de hoes om het matras geniet worden. Vervolgens schroefde ik het onderstel weer met de originele schroeven onder het matras.

Al met al ben ik zeer tevreden met het resultaat en blij met het nieuwe meubelstuk in huis. Bijkomend voordeel: de pubers hier in huis hoeven nu niet meer te ruziën over wie er op de bank mag hangen en dat komt zo midden in de zomervakantie goed uit.

Oorverdovende blogstilte

Ten gevolge van allerlei (privé-)omstandigheden waarover ik niet wil uitweiden, is bloggen er de laatste weken niet van gekomen. Geen tijd, geen zin, geen rust. Maar ook: twijfels over het nut van oppervlakkige verhaaltjes in een periode waarin een passagiersvliegtuig uit de lucht wordt geschoten en er op vele plekken in de wereld gevechten plaatsvinden tussen bevolkingsgroepen vanwege verschillen in levensovertuiging. Langzaamaan begint het echter weer te kriebelen en dus ga ik proberen weer in de blog-flow te komen.

Op diverse blogs zag ik voorbeelden van het omhaken van een jute AH-shopper en dat bracht me ertoe om het katoenen exemplaar wat ik ooit bij Lidl kocht onder handen te nemen. Deze boodschappentas is fijn groot, lekker stevig, duurzaam en kan gemakkelijk tot een klein pakketje worden opgevouwen. Leuk om te zien is ie echter niet.

Daarom haakte ik een tas met dezelfde afmetingen en zal de linnen shopper als voering fungeren. Dat zorgt er voor dat het haakwerk niet "uitzakt". Ik moet de bovenranden nog aan elkaar vast naaien en ook de hengsels nog aanpakken.De tas ziet er zodoende wel vrolijker uit. Maar: opvouwen en 'm in een schoudertas meenemen, dat gaat niet meer lukken.