Ecuador - het land

Ook als je geen bijzondere binding met het land hebt is een (vakantie)reis naar Ecuador beslist een aanrader. De politieke situatie is stabiel, de infrastructuur over het algemeen goed, de natuur overweldigend, de bevolking vriendelijk en toegankelijk. Wij verbleven vanwege het doel van onze reis alleen in het centrale deel (de Sierra), maar ook de Oriente (het Amazone gebied), de Costa en de Galapagos eilanden zijn de moeite waard.
Dagelijks gaat er een directe KLM-vlucht van Amsterdam naar Quito en Guayaquil. Binnen Ecuador zijn er diverse nationale luchtvaartmaatschappijen die frequente diensten hebben tussen de grote steden en het Ecuadoriaanse deel van de Panamericana wordt tegenwoordig goed onderhouden. Het is dus vrij eenvoudig en ook betaalbaar om je binnen het land te verplaatsen. Menig taxichauffeur is graag bereid om je tegen een tevoren afgesproken prijs over flinke afstanden te vervoeren (met een beetje geluk heb je dan meteen een goede gids) en er is fijnmazig spotgoedkoop openbaar vervoer met busdiensten.

Via het internet boekten we zelf de appartementen. We werden steeds gastvrij ontvangen en de medewerkers stonden klaar om te adviseren over uitstapjes, mooie plekken en leuke restaurantjes in de omgeving of om vervoer te regelen. Een grappig detail was het terrastafeltje dat we aantroffen bij het appartement in Banos: een oude, gietijzeren singer trapnaaimachine!

In de Sierra is het weer over het algemeen te vergelijken met een zonnige lentedag. De regentijd is van november tot mei, en daar hebben we nog wel wat van gemerkt. In de loop van de middag ontwikkelde zich soms een hevige regenbui, met af en toe zelfs hagel en onweer. De temperatuur verandert ook in de buien echter nauwelijks en zit, afhankelijk van de hoogte waarop je je bevindt, zo tussen de 15 en 20 graden Celsius. De vegetatie is daardoor vooral in de lager gelegen gebieden heel erg divers en kleurrijk.  

In vergelijking met onze vorige bezoeken (1999, 2001) zijn er in de grotere steden van Ecuador nu veel meer bekende Amerikaanse fastfoodketens, maar daarnaast vind je ook overal kleine eettentjes waar typische inlandse gerechten geserveerd worden. De mannen waagden zich een keer aan de nationale specialiteit: geroosterde cuy, dochter M. en ik vonden dat toch net iets te ver gaan.

Naast veel mineraalwater (aanbevolen ter voorkoming van eventuele hoogteziekte) hebben we regelmatig heerlijke verse vruchtensappen gedronken, vaak van exotische en bij ons minder bekende vruchten.

 

Langs de wegen en in de parken van de grote steden is er sprake van een levendige straathandel. De bewoners van het platteland trekken naar de stad met hun oogst aan tomaten of citrusvruchten en de stedelingen verkopen ijsjes, toiletartikelen als tandenborstels en scheermesjes, en zelfs kleine huisdieren. De waren worden luid aangeprezen maar er is zelden sprake van opdringerigheid. Een aantal handelaren heeft een mobiel winkeltje, anderen verkopen hun spulletjes vanuit de rugzak of een kartonnen doos.

 

Uiteraard namen we wat typische souvenirs mee naar huis zoals een kleurrijke geweven deken, een paar alpaca sjaals en wat doosjes organische chocolade van 100% Ecuadoriaanse cacao.

En natuurlijk kocht ik ook een paar bollen alpaca wol, waar ik overigens nog niet direct een plan mee heb. Ergens in de toekomst kom ik daar vast nog een keer op terug.