Opnieuw een colsjaal

Op een grijze winterdag valt het niet mee om foto´s te maken die de kleuren van deze colsjaal recht doen. De col van 100 gram Noro Taiyo Sock Yarn en 100 gram Isager Spinni Tweed werd gehaakt in de "linen stitch". Deze steek gebruikte ik eerder ook al eens; ik weet eigenlijk niet precies de nederlandse haakterm ervoor.

Het nadeel van een colsjaal vind ik dat het vaak lastig is om deze lekker onder de kraag van je jas te stoppen. Door deze keer aan de voorkant een lange punt te haken is dat probleem opgelost. Ik begon met het opzetten van 20 steken en meerderde steeds een steek aan het begin en aan het einde van een toer. Toen de gewenste breedte bereikt was, haakte ik verder in rondes. Daardoor ontstaat de tube-vorm.
Ik haakte afwisselend 8 toeren met het taupe kleurige Isager garen en 4 toeren met Noro, en ging door tot de garens op waren. Vanaf de onderste punt tot de bovenrand meet de col 82 cm.

Door het model voorkom je echt een koude hals, ook wanneer je je jas niet tot boven toe dichtknoopt!
Het Isager garen voelt helaas wat ruw aan en een wasronde met Eucalan heeft dat wel wat verbeterd maar niet helemaal opgelost. Voor een sjaal o.i.d. zou ik het een volgende keer niet weer gebruiken.
Dat geldt niet voor het Noro garen: wat een heerlijk materiaal en wat een prachtige kleuren en kleurovergangen. Maar ja, daar staat dit merk ook om bekend ----.

Duizend stokjes douchebal

In het eerste halfjaar van 2014 heb ik heel wat uurtjes "wachtend" doorgebracht. Wachten op een vliegveld, wachten op een station, wachten in een ziekenhuis (gelukkig uitsluitend als begeleider). Soms was dat maar eventjes, maar soms ook enkele uren. Als het gepland is dan bereid ik me er op voor en steek een boek en wat haakwerk in m'n tas. Eén bol katoen en een bijpassende haaknaald is dan uiteraard handiger dan een deken in wording.

Deze katoenen doucheballen zijn het resultaat van zulke uurtjes. De ballen zijn ongeveer 12-13 cm in doorsnee en liggen zo precies lekker in de hand. De grootte hangt uiteraard wel af van het gebruikte materiaal en van het aantal rondes dat je haakt! Ik gaf er al een aantal weg; gecombineerd met een fles doucheschuim wordt het een leuk kadootje.

Hierboven staat de Nederlandse vertaling van het patroontje dat ik hier vond. In een douchebal van 4 rondes en een kleine ophanglus gaat bijna 50 gram katoen. Het is uiteraard ook een idee om restjes op te maken door voor iedere ronde een andere kleur te kiezen.

Inmiddels paste ik hetzelfde principe ook toe om "kapjes" te haken rond de bolletjes van een lichtsnoer (hier een andere versie). Maar dan nog eenvoudiger - ik haakte 15 vasten in een magic ring en daarna twee toeren van steeds 3 vasten in de vaste van de onderliggende toer.

Ook dit lichtsnoertje is voorbestemd om aan iemand kado te geven, maar ik zal zeker minstens nog een exemplaar maken voor de kerstdecoratie van onze eigen woonkamer! Ik heb nog een snoer met 50 lichtpuntjes - maar waarschijnlijk is dat iets te ambitieus qua tijdsinvestering ------.

Lichtjessnoer

Kortgeleden is er in mijn woonplaats een nieuwe garenwinkel geopend. In De Breistudio wordt een aantal bijzondere merken verkocht, zoals Isager en Erika Knight. Het plan van de eigenaresse, die ik toevalligerwijs nog ken van de lagere school, is om in de nabije toekomst ook workshops breien en haken te gaan organiseren. Omdat zij zelf uitsluitend breit en niet haakt, heeft ze gevraagd of ik zin heb om een of meer haak-workshops te geven als daar belangstelling voor is. En dat lijkt me wel wat!
Als onderwerp denken we nu aan vingerloze handschoenen of een met gehaakte kubusjes opgeleukt lichtjessnoer zoals bovenstaand. Beide items passen in de tijd van het jaar en kunnen bovendien in paar uurtjes gemaakt worden.

Bij een bezoekje aan De Breistudio viel mijn oog op bolletjes Isager Japansk Bomuld. Dit vrij stevige garen lijkt van papier te zijn, maar is 100% katoen. Ik herinnerde me dat ik ooit in het boek Passie voor Breien een lichtjessnoer met gebreide kubusjes van papiergaren zag en bedacht dat daar vrij eenvoudig ook een gehaakte versie van te maken zou zijn.
Het eerste kubusje was wel even een gepruts. Het garen is vrij stug en het resultaat is in eerste instantie nogal rommelig. Bovendien kan de magic-ring waarmee ik het eerste vlak van de kubus begon niet direct strak aangetrokken worden, omdat anders het lampje er niet meer doorheen geprikt kan worden. Het uiteindelijke resultaat kan echter goed in model getrokken worden en het kubusje zakt vervolgens niet in. Bij dit eerste snoer van 10 lampjes heb ik de kubussen niet "gesloten", ze hebben dus maar vijf zijden in plaats van zes.

Ik gebruikte nu een kort snoertje, dat aangesloten is op batterijen. Iedere kubus vraagt ongeveer zeven meter garen - met een bolletje van 315 meter kunnen er dan ook heel wat gehaakt worden. Je zou nog kunnen denken aan andere vormen, zoals een koker of een druppelvorm.
Enfin, ik kan nog even verder experimenteren en zie er meteen ook leuke sint- of kerstkadootjes in.

Vingerloze handschoenen

Die ene bol Colinette wol wilde ik gebruiken om voor alle zussen een setje vingerloze handschoenen te haken. Uiteraard is 100 gram dan niet voldoende en dit werd dan ook aangevuld met een mooie groene merinowol.
De uitvoering van de handschoenen vroeg wel om enige planning. Vier zussen, dat is acht handen en dus maximaal 12,5 gram van de veelkleurige wol per handschoen. Met de keukenweegschaal binnen handbereik begon ik aan de eerste en via de trial-and-error methode lukte het me om binnen de marges te blijven.

Het haken van de volgende zeven handschoenen verliep vervolgens vlotjes. Na de boordjes haakte ik met de groene merinowol een simpel patroontje van steeds 1 vaste-1 stokje wat een leuke structuur oplevert; de laatste twee toeren zijn van halve stokjes. En hoewel de handschoenen dus geen vingers hebben zijn ze wel lekker warm!

Uiteindelijk bleek er toch nog een restje van de wol over te zijn. Dochter M wilde ook wel zo'n paar handwarmers maar dan graag in een ander kleurtje. Het leek me dat het restje nog net voldoende zou zijn: haar handen zijn wat kleiner. Het boordje maakte ik één steek minder hoog en twee toeren minder breed. Het kwam er echt op aan: ik moest de laatste toeren van de tweede handschoen een paar keer opnieuw doen om ook de allerlaatste steken te kunnen haken en had uiteindelijk nog 4 cm draad over om af te hechten ---------.

Geboortegolfje

In mijn directe omgeving zijn er binnen een paar dagen tijd drie babies geboren; alle drie gezond en zonder complicaties ter wereld gekomen en alle drie van het vrouwelijk geslacht.

De geboorte van een van deze kinderen werd met gemengde gevoelens tegemoet gezien omdat dit het eerste kleinkind is van mijn in mei j.l. overleden vriendin. De laatste weken voor haar overlijden wist ze dat haar dochter zwanger was en ook dat er weinig hoop was dat zij de geboorte nog zou meemaken. In deze periode haakte ze nog wel een granny-square dekentje voor de baby, in vrolijke hoopvolle regenboogkleuren. En dat is ongetwijfeld het meest bijzondere deel van de baby-uitzet!

De aanstaande ouders van deze baby hebben ervoor gekozen om niet tevoren te worden geïnformeerd over het geslacht maar zich te laten verrassen. Ik wilde het bovenstaande setje dan ook pas maken na de bevalling.

Het patroon van het spuugdoekje vond ik hier en dat van het slabbetje hier. Het toilettasje, om een of twee luiertjes en een klein pakje poetsdoekjes mee te nemen, heeft de grootte van een liggend A4tje en "ontwierp" ik zelf. De zwartwitte stof kwam uit m'n voorraad; voor de achterkanten gebruikte ik badstof gastendoekjes en de voering-met-roze-flamingo's van het tasje is geknipt uit een afneembaar tafelkleed. En hoewel de zwartwitte voorkant misschien niet baby-achtig is wordt het door de felroze accenten toch een echt meisje-setje.

Zussenweekend

Voor de vierde keer hielden we "zussenweekend" en nu was ik degene die geheel buiten de organisatie werd gehouden. Die positie hebben we om de beurt en hoewel ik wel van verrassingen hou was het toch best lastig om me er niet mee te bemoeien. Niet omdat ik geen vertrouwen heb in anderen, maar vooral omdat je dan toch minder voorpret hebt.
Traditioneel wordt er gezocht naar een bijzondere overnachtingsplek en dat werd dit jaar het Stayokay hostel in Haarlem. Super leuk, met z'n vijven op een kamer die heel efficiënt was ingericht met stapelbedden, toilet- en doucheruimte. Geheel in strijd met de traditie (kou, regen) viel het uitje in een herfstweekend met prachtig weer. Op zaterdag liepen we een stadswandeling door Haarlem en aten we hapas (hollandse tapas) in een leuk restaurantje in het centrum. Terug in het hostel installeerden we ons op de stapelbedden en hebben we nog lang gepraat en veel gelachen.
In de loop van de zondagochtend reden we naar Bloemendaal en van daaruit liepen we over het strand naar Zandvoort en na de lunch weer terug. 't Was heerlijk aan zee want hoewel er wel veel wind stond kwam de zon ook regelmatig. Echt genieten vind ik dat.

Tijdens de wandeling door Haarlem kwam we, ongepland, langs een winkeltje met de kernachtige naam Wol en daar moesten we toch echt even naar binnen. Wat een leuke winkel bleek het, gerund door een vriendelijke dame en met een mooie garencollectie. Natuurlijk ging ik er niet met lege handen weg. Ik kocht een bol Noro Taiyo Sock Yarn en een streng Colinette wool/bamboo (zie de foto). Met het laatstgenoemde garen heb ik al een specifiek plan, ter herinnering aan het fijne weekend. Die napret is voorlopig nog even voor mij alleen, pas als het klaar is zullen de zussen er van weten.

Note to self

Om te voorkomen dat er een verkeerd beeld ontstaat: in het algemeen ben ik geen drinker. Een glaasje wijn bij een etentje en heel af en toe een drankje na een werkdag, dat is het eigenlijk wel. Geheel in die lijn zakte ik afgelopen vrijdag aan het einde van de dag op de bank met een glaasje campari-on-the-rocks. Even lekker relaxen met de voetjes op het voetenbankje, een beetje kletsen met de oudste die op het punt staat om hockeytraining te gaan geven en met de jongste die net binnenkomt na een kermisbezoekje. Een prima begin van het weekend!

Ik had wel even de mand met bollen katoen een ander plekje moeten geven.

Of ergens anders moeten gaan zitten.

Door een onverhoedse beweging belandde het (nog niet lege) glas namelijk precies in die mand. Ik kan melden: dat is niet fijn. Zo'n drankje is rood. En kleverig. Vooral de bol witte katoen heeft er behoorlijk onder geleden. Ik twijfel nog: gooi ik de bol in een waszakje in de machine in de hoop dat ie weer wit wordt of zal ik proberen de katoen te verven in een badje bietensap of textielverf of zoiets?! Iemand een goede suggestie?

Keukengeheim

In het algemeen wordt bij ons het avondeten bereid door de heer des huizes. Hij heeft daar meestal wel plezier in en in ieder geval meer geduld voor dan ik. Ik heb de bijna onbedwingbare neiging om weg te lopen als de aardappels koken, omdat ik denk in de tussentijd dan wel even iets anders te kunnen doen. Taarten (hartig of zoet) bakken of desserts maken is meer mijn ding – na intensieve voorbereiding doet de oven of koelkast verder het werk.
Ik mag desondanks graag in de late uurtjes kijken naar kookprogramma’s en een favoriet is de Finse Sarah la Fountain op 24Kitchen. Zo leuk hoe zij genietend “ojjojjojjojjoj” zegt als ze proeft van haar eigen maaksels! Het viel mij bij het kijken naar haar programma op dat zij een heel andere garde gebruikt dan wij in de keukenlade hebben liggen en dat ze daarmee met opmerkelijk gemak allerlei mengsels klopt en van klontjes ontdoet. Nu kan dat natuurlijk een bedrieglijke illusie zijn, maar toen ik de door haar gebruikte garde ontdekte bij IKEA kon ik de verleiding niet weerstaan.

En echt waar: met deze garde gaat het kloppen stukken gemakkelijker en klontjes zijn binnen no-time verdwenen. Zelfs de huiskok, gewoonlijk niet zo gevoelig voor gadgets en nieuwigheidjes, is er enthousiast over. Een kadotip wellicht voor de komende feestdagen?!

Vluggertje

't Is af en toe best prettig om een klein werkje tussendoor te doen. Dit knuffeltje (vosje?) is zo'n vluggertje, in een paar uurtjes is het klaar.
Ik gebruikte ruim 40 gram brique kleurige Scheepjeswol Cotton 8 en verder wat kleine restjes grijs, wit en zwart. Het knuffeltje werd uiteindelijk 23 bij 20 cm groot. Het patroontje is te vinden op de site van La Maison Victor en volgens mij ook in het tijdschrift met dezelfde naam.

Van cirkel via vierkant naar rechthoek

De wiskundige benadering is goed uitgepakt: vijftien bollen grijze Scheepjeswol Stonewashed bleken inderdaad voldoende om van de zes cirkels vierkanten in de gewenste grootte te maken! Het restje dat overbleef was zo klein dat het uiteindelijk niet eens genoeg was om een rand om de deken te haken.

Ik heb de vierkanten van 60 bij 60 cm vastgespeld op een met fiberfill omhulde plaat, ze vochtig gemaakt en langzaam laten opdrogen. Daarmee kwamen ze goed in vorm. Vervolgens naaide ik de vierkanten aan elkaar met een stiksteek door de achterste lus van de laatste toer, waardoor een platte naad ontstond. De deken werd twee vierkanten breed (1.20 m) en drie vierkanten lang (1.80 m).

De eenvoudige rand van twee toeren vasten haakte ik met dezelfde turquoise kleur als de laatste toer van de cirkels.Het eindresultaat is een lekker grote, warme en zachte deken! 't Zou zomaar de nieuwe favoriet kunnen worden.

Haken en wiskunde

Door de twee pubers in huis wordt met enige regelmaat een beroep gedaan op mijn kennis van o.a. wiskunde. Nu is het al heel wat jaartjes geleden dat ik mijn VWO-B diploma haalde en de theorie is echt behoorlijk weggezakt. Ik moet vaak in de boeken terugbladeren om het weer een beetje op te halen en het niveau van de oudste (nu 5 gymnasium) kan ik inmiddels maar nauwelijks volgen. Het gaat nu over sinus, cosinus, tangens enz. en eerlijk gezegd snapte ik dat vroeger ook al niet.
Al doende heb ik me echter wel weer wat basis formules eigen gemaakt en soms kan ik daar opeens goed gebruik van maken. Leuk hoor, om de theorie ook in de praktijk te kunnen toepassen!

Het gaat over bovenstaand “probleem”.
Ik wil van de zes cirkels die ik inmiddels gehaakt heb vierkanten maken en koos daarvoor Stonewashed Smokey Quartz. Die kleur vloog weg uit de plaatselijke wolwinkel en het leek me verstandig om direct de juiste hoeveelheid bollen te kopen om niet later met een verfbadverschil geconfronteerd te worden.

Er was wat rekenwerk nodig om te bepalen hoeveel bollen ik moest aanschaffen en daarbij kwamen de bovenstaande formules (en een rekenmachine) van pas.

Conclusie: voor de zes te haken vierkanten heb ik dus nog vijftien bollen Stonewashed nodig!
Nu nog even afwachten of dit ook inderdaad gaat kloppen. Bij het haken van de cirkels is immers gebleken dat het aantal meters per bol niet altijd hetzelfde is.

Favoriet

Door de jaren heen heb ik inmiddels zeker 15 dekens van verschillend formaat gehaakt. Daarvan heb ik er wat weggegeven, ligt er een aantal netjes opgevouwen voor het grijpen in de huiskamer en zijn er ook enkele opgeborgen in een kast.
In dezelfde periode breide ik er welgeteld eentje! Een eenvoudig patroon van blokken en strepen in tricotsteek, gebreid in drie banen die ik daarna aan elkaar naaide en daarna afwerkte met (tja) een gehaakte rand. Ik weet niet zeker meer welk garen ik gebruikte, maar denk dat het Phil Cabotine (55% katoen / 45% acryl) is.

Dit gebreide exemplaar is de absolute favoriet gebleken. Er ligt, zit of hangt altijd wel iemand op de bank met deze deken om zich heen. Omdat ie "zo lekker groot en soepel" is en "net niet te dik maar ook niet te dun". Vanwege het intensieve gebruik zit de deken natuurlijk ook regelmatig in de wasmachine; gelukkig blijft het garen behoorlijk mooi. Inmiddels is de oorspronkelijke rechthoekige vorm wel verdwenen en soms ontstaat er een gat in de naad (zie bovenste foto). Dat werk ik dan natuurlijk even bij.
Ik vraag me inmiddels wel af of die duidelijke voorkeur te maken heeft met het gebruikte garen of met het feit dat de deken gebreid is ------. Misschien moet ik dat eens uittesten?!

Verjaardag van een puber

Onze oudste verjaarde de afgelopen week en werd 16. Waar zijn jongere zus dat een heel bijzondere verjaardag vindt ("sweet sixteen"), zag hij er zelf geen reden tot opwinding in. Hij houdt er helemaal niet van om het middelpunt te zijn, dus nee, er hoefde geen feestje te komen voor en met zijn vrienden.
De avond voor de verjaardag ontstond er opeens toch een soort van plan; vaag en onduidelijk en nog voor allerlei wijzigingen vatbaar. Met een groep van een man of tien wilde hij gaan lasergamen, en vooraf ergens een broodje ofzo eten, en dan moesten ze ook in de stad nog een kadootje kopen voor een andere jarige. En heel misschien kwamen ze dan eerst nog wel naar huis om wat te drinken. Of misschien zouden ze dat na afloop van het lasergamen doen ----
Tja.
Om op alles voorbereid te zijn bakte ik snel nog maar een appeltaart. Een grote, in een rechthoekige springvorm van 38 bij 25 cm. Met in de vulling naast stukjes appel ook gedroogde cranberries, blokjes abrikoos, citroenschaafsel, kaneelsuiker en nougatine. Dit alles op een laagje frangipane in een korstdeeg met een kwart amandelmeel.

De groep kwam wel even aan maar dat was alleen om de schooltassen even in onze bijkeuken te gooien. Geen tijd voor taart. Ook na het lasergamen kwam het er niet van - er wachtte nog huiswerk voor de volgende schooldag. En ja, ze hadden een geweldige avond gehad, 't was hartstikke leuk geweest.
Dochter M en ik namen wel een stukje om in ieder geval te kunnen bepalen of de taart gelukt was. En ja, dat was-ie, het smaakte heerlijk!

Cirkel haken - een tutorial

Na het bericht van afgelopen vrijdag besloot ik om van beide cirkels de 15e toer uit te halen en deze opnieuw te haken met de contrasterende kleur Blue Apatite. En vervolgens was dat dan de aanleiding tot het maken van de onderstaande een (foto)tutorial.
Ik denk dat de cirkel goed gelukt is: het begin van de nieuwe toeren is nauwelijks zichtbaar en de rand is niet hoekig maar mooi rond.

Ik begon met 12 stokjes in een magic-circle en meerderde er in iedere toer 12 stokjes bij. Na tien toeren knipte ik de draad af en begon op een tegenoverliggende plaats aan de 11e toer. Het begin van een nieuwe toer levert vaak een "gat" op, maar daarvan is nu nauwelijks sprake. De pijl wijst naar de plaats waar de eerste 10 toeren werden begonnen, in de cirkel het beginpunt van de toeren 11 tot en met 14. Door bij de laatste (15e) toer nogmaals van begin plaats te wisselen wordt de hoekigheid van de cirkel nog verminderd.

Het eerste stokje van iedere toer wordt niet gevormd door de vaak gebruikelijke 3-lossen, maar door een zogenaamd staand stokje (op het net zijn hiervoor diverse methoden te vinden, dat zal ik hier dan ook niet beschrijven).

Dit eerste stokje vormt aan het eind van de toer de laatste meerdering en telt dus niet mee voor het eerste blok van 15 stokjes. Haak na dit eerste stokje nog 14 stokjes, steeds in de onderliggende stokjes van de vorige toer en daarna het 15e stokje in hetzelfde stokje als het 14e. Dat is overigens de standaard manier om te meerderen.

Haak dezelfde serie van 15 stokjes nog 10 keer. Haak daarna nog 13 stokjes om het laatste deel te vullen.

Het 14e stokje wordt gehaakt in hetzelfde onderliggende stokje als waarin het eerste stokje van deze toer is gehaakt.

Het stokje waarmee de toer begonnen werd is hiermee dus eigenlijk de laatste meerdering geworden. Omdat dit de laatste toer van de cirkel was, knipte ik de draad af en haalde deze door. Het sluiten van deze toer gaat als volgt.

Steek de haaknaald van achter naar voor in de bovenste lus van het tweede stokje en haal de draad door (van voor naar achter).

Steek de haaknaald van achter naar voor in de achterste lus van het 14e stokje en haal de draad door. Op deze manier wordt als het ware een steek gemaakt boven het eerste stokje. Daarna kan het draadeinde in het haakwerk weggewerkt worden.

Het sluiten van de laatste toer is nu vloeiend en nauwelijks zichtbaar!

Het haken van de cirkels gaat lekker vlot en inmiddels heb ik er zes. De volgende uitdaging is om van deze cirkels met een doorsnede van 36 cm vierkanten van 60 x 60 cm te maken! Ik heb nog niet helemaal voor ogen HOE dat voor elkaar te krijgen.

Eén bol - één cirkel

Op diverse haak- en breiblogs las ik enthousiaste verhalen over het nieuwe garen Scheepjeswol Stonewashed en toen ik er laatst tegenaan liep in de plaatselijke wolwinkel kocht ik twee bolletjes om het ook eens uit te proberen. Het Stonewashed garen is samengesteld uit 78% katoen en 22% acryl, een mooie en praktische mix dus. Op het label adviseert Scheepjeswol om naalden 3-3,5 te gebruiken maar na een paar toeren-op-proef koos ik voor naald 5. Met een dunnere naald vind ik het resultaat te "vast".
Met de kleur Yellow Jasper haakte ik een cirkel van stokjes. Gewoon beginnen met 12 stokjes in een magic circle en daarna iedere toer 12 stokjes meerderen. Ik haakte 15 toeren (de 15e toer bestond dus uit 15x12=180 stokjes) en toen was de bol precies op. Ik hield nog net lengte over om het draadeinde fatsoenlijk weg te kunnen werken; de diameter van de cirkel is 36 cm.
Dat is mooi!
Maar wel een beetje tricky, want zou dat met de tweede bol ook zo lukken? Er staat op het label 50 gram = 130 meter, terwijl er in het algemeen op wolwikkels staat: circa xx meter ------.

En helaas, de tweede keer lukte het nét niet. Met nog 38 stokjes te gaan in de laatste toer was de bol Coral echt helemaal op. Soms kun je wat extra lengte terugwinnen door de toer uit te halen en nogmaals te haken, maar daarvoor lijkt het resterende deel me net te groot.
Omdat ik nog niet precies weet wat ik met de cirkels wil laat ik het er nu even bij. Ik zou een rond kussen kunnen maken en dan moeten beide cirkels er nog wat toeren bij hebben. Of ik maak een vierkant kussen, kies een contrasterende kleur voor de hoeken en haal de 15e toer van de beide cirkels uit. Ik wil er in ieder geval nog even over nadenken.

Overigens begon ik elke nieuwe toer niet met 3 lossen (als eerste stokje) maar met een zogenaamd "staand" stokje. De laatste meerdering van een toer werd vervolgens in dit stokje gehaakt. Dit levert een veel mooiere overgang op. Daarnaast liet ik de meerderingen verspringen in de 9e en nogmaals in de 15e toer; daardoor wordt de cirkel veel minder hoekig maar juist mooi rond. Iets wat vooral op de bovenste foto mijns inziens duidelijk zichtbaar is.

Deken in harlequin steek

De harlequin haaksteek gebruikte ik al eerder, nl. voor een kussenhoes en ook voor een sjaal. Na de eerste toeren is er weinig "telwerk" meer nodig en gaat het haken vrijwel automatisch. De uiteindelijke textuur vind ik wel boeiend en daarom gebruikte ik de steek ditmaal voor een deken met het DMC Natura garen.

 

Het plan was om at random strepen te haken en de deken daarna af te werken met een simpele rand. Nadat ik echter ongeveer 60 cm gehaakt had moest ik constateren dat de deken te smal werd. Uithalen en opnieuw beginnen was geen goede optie: ik had steeds de draad afgeknipt en afgehecht, en zou dus na het uithalen steeds net iets te kleine bolletjes hebben voor een bredere toer.

Daarom ging ik door met het streeppatroon, haakte op een gegeven moment rondom eerst een paar toeren stokjes en daarna nog een paar toeren in harlequin steek. Toen het formaat acceptabel was werkte ik het geheel af met twee toeren vasten. In de laatste toer vasten gebruikte ik elke 5e steek een "gedraaide" vaste. De deken is nu 1.65 bij 0.92 m geworden en dat is groot genoeg om er lekker onder te kunnen kruipen op de bank.

Nog even wat feitjes. Ik had 22 bollen DMC Natura in 11 kleuren en hield uiteindelijk 180 gram over. Het garen voelt zacht aan en is, ondanks dat het tamelijk makkelijk splijt, prettig om mee te werken. Gaandeweg kwam ik wel regelmatig een knoopje in de draad tegen; gezien de textuur van de steek was dit nu niet zo'n probleem maar dat kan in andere gevallen toch best lastig zijn. De matte, krijtachtige uitstraling van het garen is opvallend anders dan van de gebruikelijke katoen-merken. Al met al ben ik er wel enthousiast over en zal het garen in de toekomst vast vaker gebruiken!