Verjaardag van een puber

Onze oudste verjaarde de afgelopen week en werd 16. Waar zijn jongere zus dat een heel bijzondere verjaardag vindt ("sweet sixteen"), zag hij er zelf geen reden tot opwinding in. Hij houdt er helemaal niet van om het middelpunt te zijn, dus nee, er hoefde geen feestje te komen voor en met zijn vrienden.
De avond voor de verjaardag ontstond er opeens toch een soort van plan; vaag en onduidelijk en nog voor allerlei wijzigingen vatbaar. Met een groep van een man of tien wilde hij gaan lasergamen, en vooraf ergens een broodje ofzo eten, en dan moesten ze ook in de stad nog een kadootje kopen voor een andere jarige. En heel misschien kwamen ze dan eerst nog wel naar huis om wat te drinken. Of misschien zouden ze dat na afloop van het lasergamen doen ----
Tja.
Om op alles voorbereid te zijn bakte ik snel nog maar een appeltaart. Een grote, in een rechthoekige springvorm van 38 bij 25 cm. Met in de vulling naast stukjes appel ook gedroogde cranberries, blokjes abrikoos, citroenschaafsel, kaneelsuiker en nougatine. Dit alles op een laagje frangipane in een korstdeeg met een kwart amandelmeel.

De groep kwam wel even aan maar dat was alleen om de schooltassen even in onze bijkeuken te gooien. Geen tijd voor taart. Ook na het lasergamen kwam het er niet van - er wachtte nog huiswerk voor de volgende schooldag. En ja, ze hadden een geweldige avond gehad, 't was hartstikke leuk geweest.
Dochter M en ik namen wel een stukje om in ieder geval te kunnen bepalen of de taart gelukt was. En ja, dat was-ie, het smaakte heerlijk!