Diverse handvaardigheden

Jaren geleden zag ik dit ergens op een blog en het is altijd in mijn geheugen blijven hangen. De komende derde verjaardag van de kleindochter van vrienden leek me een mooie gelegenheid om het eens uit te voeren: het project "prinses op de erwt". Het leukste aspect vind ik dat er verschillende handvaardigheden aan te pas komen. Naaien, breien, haken en een beetje knutselen met papier en houten stokjes.

Ik startte met het maken van een kartonnen mal van 16 bij 22 cm en knipte vervolgens een hele stapel stofjes op dat formaat. Daarvan naaide ik tien matrassen, waarvoor ik tussen de stof een laag fiberfill deed, tien lakentjes en natuurlijk ook twee kussentjes. Een paar lakentjes en de kussentjes versierde ik nog extra met wat leuke bandjes. Ik breide een lekker warme "bont" deken met een harig garen en haakte er eentje in de c2c steek; beide met dezelfde afmeting als het andere beddengoed.

Van houten roerstokjes maakte ik een laddertje en een groot formaat ijslollystok werd de harde kern van de gehaakte prins en prinses. De tekst van het sprookje verwerkte ik tot een mini-boekje (zichtbaar op de eerste foto) en dat naaide ik vast in een kaftje van kleurig karton.

Vervolgens naaide ik een tasje. De bodemmaat hiervan is gelijk aan die van de matrassen, zodat alle spulletjes er precies netjes in passen. De hengseltjes zette ik vast met kam-snaps en daarmee kan de bovenkant van het tasje ook gesloten worden.

 

En dan natuurlijk: de erwt!
Die had ik al ergens liggen, want ooit was ik bezig met nat-vilten. Ook erg leuk om te doen trouwens.
 

Die erwt is relatief groot, zoals te zien op de foto met het laddertje. Dat is bewust gedaan - de jarige heeft een jonger zusje en kleine ronde dingetjes in huis zijn dan niet echt gewenst.
Ik heb echt lol gehad in het maken van dit kadootje. En het mooie was ook dat ik alle materialen gewoon beschikbaar had!
 

Pixel haken - the end

De corner-2-corner deken in pixel stijl is af. Hoewel: hij moet nog even geblokt worden want de rand is een beetje bobbelig. Maar het haakwerk is klaar en alle draadeindjes zijn weggewerkt.
In het jeansblauwe hart verwerkte ik voor de lol nog een mosgroen plusje en met de laatstgenoemde kleur haakte ik ook de rand.

Het garen is Katia New Cancun (50% katoen - 50% acryl), waarvoor een haaknaald 3,5 wordt geadviseerd. Ik wist echter uit ervaring dat je bij de c2c steek beter een wat dikkere naald kunt gebruiken en daarom koos ik voor een 5. Er zitten vijf bollen (van 100 gram) off-white in, bijna twee bollen jeansblauw en driekwart bol mosgroen. De maat van de deken is 150 bij 100 cm.

Voor de rand haakte ik tweemaal een toer van steeds 1 vaste-3 lossen met off-white en een toer van 3 stokjes in de lussenboog met mosgroen. De laatste toer in off-white was in vasten. Ik overweeg nog om de laatste twee toeren opnieuw te doen en her en der wat steken te minderen om zodoende de rand wat strakker te krijgen. Dat laat ik afhangen van het effect van het blokken.
Ik zal niet snel opnieuw zo'n deken haken! De c2c steek is leuk en werkt lekker snel; een project met soms 19 bolletjes is echter super onhandig. Een van de grote voordelen van haakwerk is m.i. dat je het in het algemeen overal mee naar toe kunt nemen: een bolletje garen en een haaknaald passen al snel in je tas. Dat voordeel vervalt geheel bij het pixel haken.

Pixel haken

In het blogbericht van 26 maart jl. liet ik als uitsmijter een foto zien van de corner-to-corner (c2c) deken waarmee ik begonnen was. In haar commentaar hierop gebruikte Jellina hiervoor de term pixel haken en dat is inderdaad wel een adekwate omschrijving. Een pixel in de c2c-deken bestaat dan uit een blokje van 4 stokjes.
Onlangs kocht ik het blad Burda Verena Breien no 5, waarin uiteraard vooral heel veel breipatronen voor truien, sjaals en jurkjes staan (maar ook een leuke gehaakte plaid, op pagina 35). Het ingebreide hart van de trui op bovenstaande foto was de inspiratie voor mijn c2c-deken.

Ik tekende het telpatroon (het hart was 45 bij 68 blokjes groot) over op ruitjespapier, haakte een proefstukje om de maat te bepalen en berekende de breedte van de rand die ik er omheen wilde hebben. Op een bepaald moment was ik met 19 bolletjes tegelijk aan het werk en moest ik echt bijhouden waar precies ik bezig was. Vandaar die pijltjes en bolletjes op het telpatroon! Halverwege een toer stoppen was er niet bij: de draden zouden dan niet meer uit elkaar te houden zijn.

Nu is het haakwerk klaar. Althans het ingewikkelde deel - er komt nog wel een rand om ter afwerking. Maar eerst moeten er tig draadjes worden afgehecht en dat is uiteraard het minst leuke deel. Naald en schaar liggen al klaar, nu nog even moed verzamelen.

Zomersjaal

Eigenlijk passen de woorden "zomer" en "sjaal" naar mijn gevoel niet echt goed bij elkaar, maar ik kan geen betere term verzinnen. Het model van de sjaal leent zich er beter voor om te dragen over een zomertruitje of spijkerjasje dan over een dikke winterjas. Erg geschikt dus voor een wat kille zomeravond of zo.
Het patroon riep al enige tijd naar me en op een gegeven moment kon ik dat niet langer weerstaan. Ik kocht wat bolletjes Isager Bomulin (75% katoen/25% linnen) en ging aan de slag. De gebruikte steek zit na een paar toeren wel in de vingers en dan gaat het best vlot.

Ik heb bewust een paar blokken met een andere kleur gehaakt, om het donker-blauw-groen-grijze vlak wat te breken. Achteraf bezien vraag ik me af of dat wel echt nodig was.
Uiteindelijk gebruikte ik 10 bolletjes om de aangegeven grootte te bereiken en de sjaal weegt dus bijna 500 gram. Ik heb niet de aangegeven rand van 3 toeren gehaakt - ik had dan namelijk nog een (best prijzige) bol bij moeten kopen. Een van de korte kanten werkte ik daarom af met de kerriegele kleur in de patroonsteek en de andere zijdes met een simpele toer vasten.

De sjaal heeft twee armsgaten, is lang genoeg om makkelijk over de schouders gedragen te worden en ik kan dus naar keuze de gekleurde vlakken "verstoppen" of juist naar voren brengen.
Ik denk dat ik de sjaal regelmatig zal dragen; voorwaarde is dan uiteraard dat de juiste zomerse weersomstandigheden zich gaan voordoen!

Eiwarmers

Hoewel ik ze in ieder geval niet tegelijk met de eikussentjes zou gebruiken, heb ik toch ook twee series eiwarmers gehaakt. Op Pinterest heb ik zelfs een bord met diverse varianten aangemaakt, en daarvan gebruikte ik deze en deze als inspiratiebronnen.

De bovenstaande exemplaren zijn gehaakt met de puff-steek en daarbij kunnen kleine restantjes garen ingezet worden. Vanwege gebrek aan een echte eierdop zette ik het ei voor de foto even in een espressobekertje en dat paste precies.

De puntmutsjes zijn gebaseerd op het gebreide voorbeeld. Ik haakte spiraalvormig, met uitsluitend vasten. In plaats van de haaknaald zoals gebruikelijk onder het garen door te halen, pakte ik het garen vanaf de bovenkant op. Dat gaat iets minder snel (want minder routineus) maar geeft wel een "strakker" resultaat.

Op het moment van het maken van de foto's was de laatste eiwarmer nog niet klaar; inmiddels is dit een setje van zes stuks geworden.

Eitje

Met Pasen in zicht verschijnen de gehaakte en gebreide eierwarmers weer volop in beeld. Ook ik haakte er inmiddels een heel aantal, omdat het leuke en kleine werkjes zijn waarbij kleine restjes wol en katoen kunnen worden ingezet. Hier in huis gebruiken we echter nooit eierwarmers. Sterker nog, we hebben zelfs geen eierdopjes en leggen onze eitjes gewoon naast het bord.
Voor het bepalen van de grootte van de eierwarmers had ik een paar plastic eitjes bij de hand en ik zocht iets om die op te leggen zodat ze niet steeds van de tafel rolden. Omdat toevallig de handwarmers voor het grijpen lagen, belandden de eitjes daarop en dat bleek een heel stabiele plek.
Zo kwam ik op het idee om kleine kussentjes te naaien die als eierdopjes kunnen dienen.
Het haakwerk werd aan de kant gelegd, ik ging op zoek naar wat leuke lapjes stof en kroop achter de naaimachine.

Ik besloot het maar niet te moeilijk te maken en koos voor een vierkant ei-kussentje.

Omdat alles nu eenmaal sneller gaat als je het meteen in serie doet, lagen er een uur of wat later 16 kussentjes. Die gaan wij vast en zeker niet allemaal gebruiken, maar ik kan er altijd een paar weggeven. En anders kunnen ze misschien gebruikt worden voor een spelletje five stones (alhoewel de kussentjes daarvoor dan waarschijnlijk net iets te groot zijn).

Blog writer's block

Sinds ik hier een stukje schreef is de hele winter voorbij gegaan. Dat was geen vooropgezet plan, meer een kwestie van "blog writer's-block". De gewoonlijk luchtige toon van de blog berichtjes over creatieve activiteiten was helemaal zoek! Ik hield geen winterslaap en had vrijwel altijd wel iets in de maak, maar m'n gedachten werden door heel andere dingen bezig gehouden.
Enfin, nu het buiten ook letterlijk lichter wordt ga ik proberen de blog routine te hervatten.

Met het haken van de donkergrijze deken trad ik geheel buiten mijn comfort-zone. Hoewel ik bij voorkeur haak ik met katoenen garen en naalddikte 3 tot 4, koos ik dit keer voor een dikke 100% acryl-draad van een textielsuper en haaknaald 8.
Ik haakte volgens de corner-to-corner (c2c) methode en binnen no-time was de deken van 1.40 bij 1.80 m klaar. Er worden uitsluitend stokjes gehaakt, maar er ontstaat een bijzondere structuur. Omdat er eigenlijk schuin gewerkt wordt leent dit patroon zich vooral voor het haken van strepen en op het www zijn daar diverse voorbeelden van te vinden.

Terwijl ik bezig was, realiseerde ik me dat het patroon nog veel andere mogelijkheden biedt en dat heb ik met een paar restjes wol meteen even uitgeprobeerd. Ieder blokje van stokjes kan immers beschouwd worden als een klein vierkantje en dus kunnen allerlei vormen worden "ingehaakt".

Intussen ben ik dan ook gestart met een andere deken, waarin een blokjes-ontwerp wordt verwerkt. Dat gaat beslist minder vlot dan de donkergrijze c2c-deken; het is alleen al een hele klus om te zorgen dat de draden niet voortdurend in de war raken! Het zal even duren eer ik hiervan het resultaat kan laten zien.